14) உஹுத் யுத்தம்
பத்ரு யுத்தத்தில் மிகப் பெரும் பாதிப்பிற்கு உள்ளாகியிருந்த குரைஷிகள் முஸ்லிம்களை எப்படியாவது பழிக்குப் பழிவாங்க வேண்டும் என்று வெறிகொண்டிருந்தனர். முஸ்லிம்களுக்கு எதிராக மிகப்பெரிய போரை நடத்த வேண்டும் என்று ஆலோசனை செய்து அதற்கான முயற்சியில் இறங்கினர்.
உஹதுப் போருக்கு முன்பாக நபியவர்கள் ஒரு கனவினைக் கண்டார்கள். அதில் வாள் ஒன்றை அசைக்க அதன் முனை உடைவது போன்றும், மற்றொரு முறை அசைக்கும் போது அது முன்பிருந்தபடியே ஒட்டிக் கொள்வது போன்றும் கண்டார்கள். மேலும் சில காளை மாடுகள் அறுக்கப்படுவது போன்றும் கனவில் கண்டார்கள். இது உஹது போர் தொடர்பான கனவுதான் என்று நபியவர்கள் பின்னர் விளக்கமளித்தார்கள்.
நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: எனது கனவில் நான் (எனது) வாள் ஒன்றை அசைக்க, அதன் முனை உடைந்து விடுவதாகக் கண்டேன். அது உஹுதுப் போரின் போது முஸ்லிம்களுக்கு ஏற்பட்ட இழப்பைக் குறித்தது. பிறகு (அதே கனவில்) மற்றொரு முறை அந்த வாளை நான் அசைக்க, அது முன்பிருந்தபடியே மீண்டும் (ஒட்டிக் கொண்டு) அழகாகி விட்டது. அது அல்லாஹ் (அதே உஹுதுப் போரில்) கொணர்ந்த உறுதிப்பாட்டையும் (சிதறி ஓடிய) முஸ்லிம்கள் (மீண்டும்)
ஒன்று திரண்டதையும் குறித்தது. அந்தக் கனவில் நான் சில காளை மாடுகளை பார்த்தேன். (உஹுதில் கொல்லப்பட்டவர்களுக்கு) அல் லாஹ் அளித்த அந்தஸ்து (அவர்கள் இந்த உலகில் இருந்த நிலையை விட அவர்களுக்குச்) சிறந்ததாகும். எனவே, (அந்த மாடுகள், உஹுதுப் போரின் போது கொல்லப்பட்ட இறைநம்பிக்கையாளர்களைக் குறிப்பவையாகும். நூல் : (புகாரி: 3622)
நபிமார்கள் காணும் கனவு இறைச் செய்தியாகும். உஹதுப் போரில் முஸ்லிம்களுக்கு மிகப் பெரும் பாதிப்பு ஏற்படும் என்பது முன்னதாகவே நபியவர்களுக்கு இறைவன் புறத்திலிருந்து அறிவிக்கப்பட்டுவிட்டது.
குரைஷிகள் முஸ்லிம்களுக்கு எதிராக மிகப் பெரும் படைதிரட்டி வருகிறார்கள் என்ற செய்தி நபியவர்களை எட்டியது. எனவே மக்கா காஃபிர்களுடன் எவ்வாறு போரை அமைத்துக் கொள்வது என்பது தொடர்பாக நபித்தோழர்களுடன் ஆலோசனை செய்தார்கள் நபியவர்கள் மதீனாவிலிருந்து வெளியேறாமல் போரை எதிர் கொள்ளலாம் என்று ஆலோசனை கூறினார்கள் ஆனால் நபித்தோழர்கள் மதீனாவிற்கு வெளியில்தான் போரை நடத்த வேண்டும் என்று நபியவர் வலியுறுத்தி! அவர்களின் கோரிக்கையை ஏற்று நபியவர்கள் போருக்கு புறப்படுவதற்காக கவச ஆடையை அணிந்தார்கள்.
இந்நிலையில் நாம் நபியவர்களுக்கு கருத்துக்கு எதிராக அவர்களை வலியுறுத்தி விட்டோமோ என்று எண்ணிய ஸஹாபாக்கள் நபியவர்களிடம் வந்து அவர்களின் எண்ணப்படி மதீனாவிற்கு இருந்தே போரைச் சந்திக்கலாம் என்று கூறினர். ஆனால் நபியவர்கள் அதனை ஏற்க மறுத்துவிட்டனர். நபியவர்கள் செய்த ஆலோசனை தொடர்பாக(புகாரி: 739)வது ஹதீஸிற்கு முந்தைய பாடத்தில் பின்வரும் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது
உஹுதுப் போரின் போது நபி (ஸல்) அவர்கள் தம் தோழர்களிடம், ஊரிலேயே தங்கியிருந்து (எதிரிகளின் படையை எதிர்) கொள்ளலாமா? அல்லது பகைவர்களின் படையை எதிர்கொள்ள ஊருக்கு) வெளியே புறப்பட்டுப் போகலாமா? என்று ஆலோசனை கேட்க அவர்கள், (ஊருக்கு) வெளியே புறப்பட்டுப் போகலாம் என்று நபி (ஸல்) அவர்களிடம் கருத்துத் தெரிவித்தார்கள். உடனே நபி (ஸல்) அவர்கள் தமது கவச ஆடையை அணிந்து கொண்டூ (ஊருக்கு வெளியே செல்ல)
உறுதி கொண்டு புறப்பட்ட போது, தோழர்கள் ஊரிலேயே தங்கி விடுங்கள் என்று (மாற்று யோசனை, சொன்னார்கள் ஆனால், உறுதி கொண்டு விட்ட பின்னால் அவர்களுக்கு நபி (ஸல்) ர்கள் செவிசாய்ச் ப ). மாறாக, நபி (ஸல்) அவர்கள், (போருக்குப் புறப்படத் தயாராகி) தமது கவச ஆடையை அணிந்து கொண்ட எந்த ஒரு இறைத்தூதருக்கும் அல்லாஹ் தீர்மானிக்கும் வரை அதைக் கீழே வைப்பது முறையாகாது என்று சொன்னார்கள். (புகாரி) (அஹ்மத் 14260)
நபியவர்கள் தமது படையை அழைத்துக் கொண்டு உஹீதை நோக்கி புறப்பட்ட நேரத்தில் நயவஞ்சகனான இப்னு உபை படையில் மூன்றில் ஒரு பகுதியினரான 300 வீரர்களை அழைத்துக் கொண்டு போர் செய்யாமல் திரும்பினான். முஸ்லிம்களுக்கு மத்தியில் குழப்பத்தை ஏற்படுத்தி எதிரிப் படைகள் வெற்றி பெற உதவி செய்ய வேண்டும் என்பதே அந்த முனாபிக்கின் எண்ணமாக இருந்தது
ஸைத் பின் ஸாபித் ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது: நபி (ஸல்) அவர்கள் உஹுதுப் போருக்குப் புறப்பட்ட போது அவர்களின் தோழர்களிடையே கலந்துவிட்டிருந்த (நயவஞ்சகர்கள்) சிலர் (போரில் பங்கெடுக்காமல்) திரும்பலானார்கள். நூல் : (புகாரி: 1684)
இந்நிலையில் அவ்ஸ் குலத்தவரில் (ஹாஸா’ என்ற குடும்பத்தினரும் கஸ்ரஜ் கூட்டத்தினரில் “ஸலமா’ என்ற குடும்பத்தினரும் கோழைகளாகி போரிலிருந்து திரும்பிடலாம் என்று உறுதியாக எண்ணினர். ஆனால், அல்லாஹ் அவ்விரு குடும்பத்தினரும் பாதுகாத்து அவர்களுக்கு மத்தியில் ஏற்பட்ட சலசலப்பை அகற்றி அவர்களின் உள்ளங்களில் துணிவையும் வீரத்தையும் ஏற்படுத்தினான். இதை அல்லாஹ் குர்ஆனில் குறிப்பிடுகிறான்:
உங்களில் இரு குழுவினருக்கும் அல்லாஹ் உதவுபவன் என்ற நிலையில் அவ்விரு குழுவினரும் கோழைகளாகிட எண்ணினர். நம்பிக்கை கொண்டோர் அல்லாஹ்வையே சார்ந்திருக்க வேண்டும்
(அல்குர்ஆன் 3 : 122)
முஃ.மின்களில் சிலர் அந்த முனாஃபிக்கீன்களை திரும்பிச் செல்வதை விட்டும் தடுப்பதற்கு முயற்சித்தினர். ஆனால் அவர்களோ திரும்பிச் செல்வதில்தான் உறுதியான இருந்தனர். இதைப் பற்றி திருக்குர்ஆன் பின்வருமாறு எடுத்துரைக்கிறது.
இரு அணிகளும் நேருக்கு நேர் சந்தித்துக் கொண்ட நாளில் உங்களுக்கு ஏற்பட்டது, அல்லாஹ்வின் விருப்பப்படியே நிகழ்ந்தது. நம்பிக்கை கொண்டோரை அடையாளம் காட்டவும், நயவஞ்சகர்களை அடையாளம் காட்டவுமே (இது நிகழ்ந்தது.) “வாருங்கள்! அல்லாஹ்வின் பாதையில் போரிடுங்கள்! அல்லது (எதிரிகளைத்) தடுங்கள்!” என்று அவர்களிடம் கூறப்பட்டது. “போர் செய்வது எங்களுக்குத் தெரிந்திருந்தால் உங்களைப் பின்தொடர்ந்திருப்போம்” என்றனர். அன்று அவர்கள் நம்பிக்கையை விட (இறை) மறுப்பிற்கு அதிக நெருக்கத்தில் இருந்தனர். தமது உள்ளங்களில் இல்லாததைத் தமது வாய்களால் கூறினர். அவர்கள் மறைப்பதை அல்லாஹ் மிக அறிந்தவன். (அல்குர்ஆன் 3 : 166,167)
நபியவர்கள் அல்லாஹ்வின் மீது நம்பிக்கை வைத்தவர்களாக மீதமிருந்த படையினருடன் உஹது களத்தை நோக்கிப் புறப்பட்டார்கள்.
நபியவர்கள் உஹதை வந்து அடைந்ததும் அப்பகுதியை தீர ஆராய்ந்தார்கள். எதிரிகள் நுழைவதற்கு
தோதுவான ஒரு மலைக்கணவாய் இருந்தது. அவ்வழியாக எதிரிகள் வந்து தாக்குதல் தொடுத்துவிடக்கூடாது என்பதற்காக அப்துல்லாஹ் பின் ஜூபைர் (ரலி) அவர்கள் தலைமையில் 50 அம்பெறியும் வீர்ர்கள் அங்கு நிறுத்தி அவர்களுக்கு போதனையும் செய்தார்கள். நபியவர்கள் அவர்களுக்குச் செய்த போதைனையிலிருந்தே அந்த இடம் எவ்வளவு ஆபத்தான இடம் என்பதை நாம் அறிந்து கொள்ளலாம்.
பராஉ பின் ஆஸிப் (ரலி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள் :
உஹுதுப் போரின் போது நபி (ஸல்) அவர்கள், (மலைக்கணவாயில்நிறுத்தப்பட்ட) அம்பெய்யும் வீரர்களுக்கு அப்துல்லாஹ் பின் ஜுபைர் (ரலி) அவர்களை(த்தலைவராக,) நியமித்தார்கள். (புகாரி: 3986)
பராஉ பின் ஆஸிப் (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது: உஹுதுப் போரின் போது அப்துல்லாஹ் பின் ஜுபைர் (ரலி) அவர்களை நபி (ஸல்) அவர்கள் காலாட் படையினருக்குத் தலைவராக நியமித்தார் மொத்தம்) ஐம்பது பேர் இருந்தனர். (நாங்கள் போரில் கொல்லப்பட்டு) எங்க(ள் சடலங் ப் பற ள் கொத்திச் செல்வதை நீங்கள் பார்த்தால் கூட நான் உங்களுக்குச் சொல்லியனுப்பும் வரை உங்களுடைய இந்த இடத்தை விட்டு நாங்கள் எதிரி தோற்கடித்து (போர்க்களத்தில் செத்து விழ்ந்து கிடக்கும் அவர்களை) மிதித்துக் கொண்டு செல்வதை நீங்கள் பார்த்தாலும் கூட நான் உங்களுக்குச் சொல்லியனுப் பும் வரை உங்களுடைய இடத்தை விட்டூ நகராதீர்கள் என்று அப்துல்லாஹ் பின் ஜுபைர் (ரலி) அவர்களிடம் நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள். (புகாரி: 3039)
நீங்கள் எங்களின் முதுகுப் பக்கங்களை (பிற்பகுதியை பாதுகாத்து கொள்ளுங்கள், நாங்கள் போரில்
கொல்லப்படுவதைப் பார்த்தாலும் நீங்கள் எங்களுக்கு உதவ வராதீர்கள் நாங்கள் வெற்றி பெற்று
பொருட்களைச் சேகரிப்பதைப் பார;த்தாலும் அதிலும் நீங்கள் எங்களுடன் இணைந்து விடாதீர்கள்.” என்ற நபியவர்கள் அவர்களுக்கு கட்டளையிட்டார்கள். அறிவிப்பவர் : இப்னு அப்பாஸ் நூல் : (அஹ்மத்: 2478)
நபியவர்களின் சிறிய தந்தை ஹம்ஸா (ரலி) அவர்கள் உஹது யுத்தத்தில் வஹ்ஷி என்பவரால் வஞ்சகமாகக் கொல்லப்பட்டார்கள். ஹம்ஸாவைக் கொன்ற வஹ்ஷி பிற்காலத்தில் இஸ்லாத்தை ஏற்றுக் கொண்டார்.
வஹ்ஷி அவர்கள் ஹம்ஸாவை எவ்வாறு கொன்றார் என்பதைப் பற்றி அவருடைய நாவிலிருந்தே நாம்
கேட்போம். வஹ்ஷி கூறுகின்றார் : ஹம்ஸா ரலி) அவர்கள் பத்ருப் போரில் (என் எஜமான் ஜுபைருடைய தந்தையின் சகோதரரான) துஜமா பின் அதீ பின் கியார் என்பாரைக் கொலை செய்திருந்தார். எனவே, என் எஜமான் ஜுபைர் பின் முத்இம் என்னிடம், என் சிறிய தந்தையின் கொலைக்குப் பதிலாக ஹம்ஸாவை நீ கொன்றால் நீ(அடிமைத் தளையிலிருந்து) விடுதலையாவாய் என்று கூறினார்.
ஆகவே, அய்னைன் (உஹுது) ஆண்டில் -அய்னைன் என்பது உஹுது மலைக் கருகிலுள்ள ஒரு மலையாகும். இந்த இரு மலைகளுக்குமிடையில் ஒரு பள்ளத்தாக்கு உண்டு – (குறைஷி) மக்கள் (போருக்காகப்) புறப்பட்டுச் சென்ற போது அம்மக்களுடன் போர்(க் களம்) நோக்கி நானும் சென்றேன். மக்கள் போருக்காக அணிவகுத்து நின்ற போது சிபாஉ பின் அப்தில் உஸ்ஸா என்பவன் (அணியை விட்டு) முன்னால் வந்து, (என்னோடு) தனியே மோதுபவர் உண்டா? என்று கேட்டான்.
அவனை நோக்கி ஹம்ஸா பின் அப்தில் முத்த-ப் ரலி) கிளம்பி வந்து, பெண்களுக்கு விருத்தசேதனம் செய்யும் உம்மு அன்மாரின் மகனே! சிபாஉவே! நீ அல்லாஹ்வுடனும் அவனுடைய தூதருடனும் பகைத்துக் கொண்டு மோத வந்திருக்கிறாயா? என்று கேட்டார்கள்.
பிறகு ஹம்ஸா ருலி) அவர்கள் அவன் மீது (பாய்ந்து) கடுமையாகத் தாக்கினார்கள். அவன் கழிந்து போய் விட்ட நேற்றைய தினம் போல் (மடிந்தவனாக) ஆகி விட்டான். நான் ஹம்ஸா (அவர்களைக் கொல்லத் தருணம் எதிர்பார்த்து) அவர்களுக்காக ஒரு பாறைக்கு அடியில் ஒளிந்து கொண்டேன். ஹம்ஸா ர்கள் க்கவனிக் ்) நெருங்கி வந்த போது, எனது ஈட்டியை அவரது மர்மஸ்தானத்தை நோக்கி எறிந்தேன். அது (பாய்ந்து) அவரது புட்டத்திற்கிடையிலிருந்து வெளியேறியது அது தான் ஹம்ஸா அவர்களின் வாழ்நாள் முடிவிற்குக் காரணமாக அமைந்தது. நூல் : (புகாரி: 4072)
உஹது யுத்தத்தின் ஆரம்பத்தில் முஸ்லிம்களின் கைதான் மேலோங்கி இருந்தது. முஸ்லிம்களின்
தாக்குதலை எதிர்கொள்ள முடியாமல் குரைஷிகள் பின்வாங்கி ஓட ஆரம்பித்தனர். பெண்களெல்லாம் கால் தண்டைகள் தெரியும் அளவிற்கு புறமுதுகிட்டு ஓடினர். இது பற்றி புகாரியில் பின்வருமாறு இடம்
பெற்றுள்ளது.
முஸ்லிம்கள் இணைவைப்பவர்களைத் தோற்கடித்து விட்டனர். பெண்கள் தங்கள் ஆடையை உயர்த்தியவர்களாக, அவர்களுடைய கால் தண்டைகளும் கால்களும் வெளியில் தெரிய ஓடிக் கொண்டிருப்பதை நான் பார்த்தேன். (புகாரி: 3039)
எங்கள் சடலங்களை பறவை கொத்திச் செல்வதை நீங்கள் பார்த்தால் கூட நான் உங்களுக்குச் சொல்லியனுப்பும் வரை உங்களுடைய இந்த இடத்தை விட்டூ நகராதீர்கள். நாங்கள் எதிரிகளைத் தோற்கடித்து போர்க்களத்தில் செத்து விழ்ந்து கிடக்கும் அவர்களை மிதித்துக் கொண்டு செல்வதை நீங்கள் பார்த்தாலும் கூட நான் உங்களுக்குச் சொல்லியனுப்பும் வரை உங்களுடைய இடத்தை விட்டூ நகராதீர்கள் என்று நபியவர்கள் மலைக்கணவாயில் நிறுத்திய அம்பெய்யும் வீரர்களுக்கு கட்டளை பிறப்பித்திருந்தார்கள் என்பதை நாம் முன்னர் கண்டோம்.
ஆனால் எதிரிகளெல்லாம் விரண்டோடி முஸ்லிம்கள் கனீமத்துகளை எடுப்பதைப் பார்த்தவுடன் மலைக் கணவாயில் இருந்த அம்பெறியும் வீரர்களும் நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறிய கட்டளையை மறந்து போர்ச் செல்வங்களை எடுப்பதற்காக
மேலிருந்து கீழே இறங்கினர். இதன் எதிரிப்படை மலைக்கணவாய் வழியாக வந்து முஸ்லிம்கள்
மீது மிகப் பெரும் தாக்குதலை நடத்தியது. இதனால் நபித்தோழர்கள் உஹது வயுத்தத்தில் எதிரில்
கொல்லப்பட்டனர். இது முஸ்லிம்களுக்கு மிகப்பெரும் பாதிப்பை ஏற்படுத்தியது.
இது தொடர்பாக பராவு பின் ஆசிப் (ரலி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள். :
இணைவைப்போரை அன்றைய (உஹுதுப் போர்) தினத்தில் நாங்கள் சந்தித்தோம். நபி (ஸல்) அவர்கள் (ஐம்பது) அம்பெய்யும் விரர்களை (உஹுத் மலைக் கணவாயில்) அமர்த்தினார்கள். அவர்களுக்கு அப்துல்லாஹ் பின் ஜுபைர் (ரலி)
நியமித்து, (எதிரி. ) ங்கள் வெற்றி கொள் ப் பார்த்தாலும் நீங்கள் (இந்த இடத்திலிருந்து) தீர்கள் ர்கள் வெற்றி கொள் ப் பார்த்தாலும் நீங்கள் (இந்த இடத்திலிருந்து) நகர வேண்டாம்; நீங்கள் எங்களுக்கு உதவி செய்ய (எண்ணி கீழே வர) வேண்டாம் என்று கூறினார்கள். நாங்கள் அவர்களை
(களத்தில்) சந்தித்த போது அவர்கள் (தோல்வியுற்று) வெருண்டோடி விட்டனர். பெண்களெல்லாம், (தம் கால்களில் அணிந்திருந்த) கால் தண்டைகள் வெளியில் தெரிய மலையில் ஓடிக் கொண்டிருப்பதை நான் பார்த்தேன். அப்போது (அம்பெய்யும் குழுவினரான) அவர்கள், (நமக்கே வெற்றி!) போர்ச்செல்வம்! போர்ச் செல்வம்! (சேகரிப்போம், வாருங்கள்) என்று கூறலாயினர். அப்போது அப்துல்லாஹ் பின் ஜுபைர் ரலி) அவர்கள் (தம் சகாக்களை நோக்கி), என்னிடம் நபி (ஸல்)
அவர்கள், இந்த இடத்தை விட்டும் (எந்தச் சூழ்நிலை யிலும்) நகராதீர்கள்’ என அறுதியிட்டுக் கூறியுள்ளார்கள். எனவே, போர்ச்செல்வங் களை எடுப்பதற்காக இங்கிருந்து நகர வேண்டாம்) என்று சொன்னார்கள் ஆனால் சகாக்கள் ஏற்க மறுத்துவிவிட்டனர். அவர்கள் மறுத்து விடவே (எங்கு செல்கிறோம் என்று தெரியாதவாறு) திசைமாறிப் போயினர். (இறுதியில் முஸ்லிம்களில்) எழுபது பேர் கொல்லப்பட்டனர். (புகாரி: 4043)
முஸ்லிம்களின் பின்புறமாக மலைக்கணவாய் வழியாக எதிரிப்படை திடீரென்று கடும் தாக்குதல்
தொடுத்த்தால் முஸ்லிம்களின் படை சிதறடிக்கப்பட்டது. நபியவர்கள் தனித்து விடப்படக்கூடிய
நிலை ஏற்பட்டது. அவர்களுடன் மொத்தம் ஒன்பது நபித்தோழர்கள் மட்டுமே இருந்தனர்.
அனஸ் பின் மாலிக் ரலி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள் : உஹுதுப் போர் நாளில் (ஒரு கட்டத்தில்)
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அன்சாரிகளில் எழுவரும் குறைஷியரில் (முஹாஜிர்களில்) இருவரும் மட்டுமே தம்முடனிருக்க தனித்து விடப்பட்டார்கள். (மற்ற தோழர்கள் சிதறி ஓடிவிட்டனர்.) இந்நிலையில் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களை எதிரிகள் நெருங்கிய போது, “நம்மிடமிருந்து இவர்களை விரட்டியடிப்பவர் யார்? “அவருக்குச் சொர்க்கம் கிடைக்கும்’; அல்லது “அவர் சொர்க்கத்தில் என்னுடன் இருப்பார்” என்று கூறினார்கள். அப்போது அன்சாரிகளில் ஒருவர் முன்னேறிச் சென்று போரிட்டார். இறுதியில் அவர் கொல்லப்பட்டார். பிறகு மீண்டும் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களை எதிரிகள் நெருங்கினார்கள். அப்போது “நம்மிடமிருந்து இவர்களை விரட்டியடிப்பவர் யார்? “அவருக்குச் சொர்க்கம் கிடைக்கும்; அல்லது “அவர் சொர்க்கத்தில் என்னுடன் இருப்பார்” என்று கூறினார்கள். அப்போது அன்சாரிகளில் மற்றொரு மனிதர் முன்னேறிச் சென்று எதிரிகளுடன் போரிட்டார். அவரும் கொல்லப்பட்டார். இவ்வாறே (ஒருவர் பின் ஒருவராகச், சென்று அன்சாரிகள் எழுவரும் கொல்லப்பட்டனர். அப்போது அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் (உடனிருந்த) தம்மிரு (குறைஷித்) தோழர்களிடம், “நாம் நம்முடைய (அன்சாரித்) தோழர்களிடம் நியாயமாக நடந்துகொள்ளவில்லை” என்று கூறினர். நூல் : (முஸ்லிம்: 363)
முஸ்லிம்களில் சிலர் எதிரிபபடையோடு ஒன்றோடு ஒன்று கலந்து விட்டனர். இதனால் யார் எந்தப் படை என்று அறியமுடியாத நிலை ஏற்பட்டுவிட்டது. முஸ்லிம்கள் தங்களுக்குள் சிலர் சிலரை தவறுதலாக தாக்க நேர்ந்தது.
ஆயிஷா (ரலி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள் : உஹுதுப் போர் நடந்த போது இணைவைப்பவர்கள் தோற்கடிக்கப்பட் டார்கள். உடனே, இப்லீஸ், அல்லாஹ் வின் அடியார்களே! உங்களுக்குப் பின்னால் பாருங்கள் என்று கத்தினான். முஸ்லிம்களில் முன்னணிப் படையினர் திரும்பிச் சென்று தமது பின்னணிப் படையினருடன் போரிட்டார்கள். அப்போது அங்கு தமக்கருகேயிருந்த தம் தந்ைத யமான் (ரலி)அவர்கள் (முன்னணிப் படையினரிடம்) சிக்கிக் கொண்டதை ஹுதைஃபா (ரலி) அவர்கள் பார்த்து விட்டு, அல்லாஹ்வின் அடியார்களே! இது என் தந்ைத! இது என் தந்தை! என்று (உரக்கக்) கூறினார்கள். ஆனால், அல்லாஹ்வின் மீதாணையாக! அவர்கள் அவரை விட்டூ வைக்கவில்லை. இறுதியில் அவரை (தாக்கிக்) கொன்று விட்டார்கள். ஹுதைஃபா (ரலி) அவர்கள், அல்லாஹ் உங்களை மன்னிப்பானாக! என்று கூறினார்கள். நூல் : (புகாரி: 3290)
ஒரு கட்டத்தில் நபியவர்கள் கொல்லப்பட்டதாக முஸ்லிம்களுக்கு மத்தியில் வதந்தீ பரவியது. இது மேலும் முஸ்லிம்களின் மனோ வலிமையைப் பாதிக்கச் செய்தது.
இந்நேரத்திலும் பல நபித்தோழர்கள் விரதீரத்துடன் போரிட்டனர். அதற்கு உதாரணமாக அனஸ் பின் நள்ரு (ரலி) அவர்களுடைய வீரத்தைப் பற்றிக் குறிப்பிடலாம்.
அனஸ் ராலி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள் : என் தந்தையின் சகோதரர் அனஸ் பின் நள்ர் ரலி) அவர்கள் பத்ருப் போரில் கலந்து கொள்ளாமல் எங்கோ சென்று விட்டார். அவர் (திரும்பி வந்தவுடன்) அல்லாஹ்வின் தூதரே! தாங்கள் இணை வைப்பவர்களுடன் நடத்திய முதல் போரில் நான் கலந்து கொள் ப இ ப்பவர்களுக்கெதி। போரில் அல்லாஹ் என்னைப் பங்குபெற வைத்திருந்தால் நான் செய்வதை (வீரமாகப் போரிடுவதை) அவன் நிச்சயம் பார்த்திருப்பான்.
பின்பு உஹுதுப் போரின் போது முஸ்லிம்கள் தோல்வி யுற்ற நேரத்தில் அவர், இறைவா! என் தோழர்கள் செய்த (பின்வாங்கிச் சென்ற) செயலுக்காக உன்னிடம் நான் மன்னிப்புக் கோருகிறேன். இணைவைப்பவர்கள் செய்த(நபியவர்களுக்கெதிரான) இந்தப் போருக்கும் எனக்கும் தொடர்பில்லை என்று அறிவிக்கிறேன் என்று கூறிவிட்டு, பிறகு (போர்க் களத்தில்) முன்னேறிச் சென்றார். சஅத் பின் முஆத் (ரலி) அவர்கள் அவருக்கெதிரில் வரக் (கண்டு), சஅத் பின் முஆத் அவர்களே! நான் சொர்க்கத்தையே விரும்புகிறேன். என் தந்த நள்ருடைய இறைவன் மீது சத்தியமாக! நான் சொர்க்கத்தின் வாடையை உஹுது மலையிலிருந்து பெறுகிறேன் என்று கூறினார்.
சஅத் (ரலி) அவர்கள் இதை நபி (ஸல்) அவர்களிடம் கூறிவிட்டு, அவர் செய்த (விராவேசமான) போரை வர்ணிக்க என்னால் முடியவில்லை, அல்லாஹ்வின் தூதரே! என்று கூறினார். நாங்கள் அவர் உடலில் வாளால் வெட்டப்பட்டும், ஈட்டியால் குத்தப்பட்டும், அம்பால் துளைக்கப்பட்டும் இருந்த எண்பதுக்கும் மேற்பட்ட காயங்களைக் கண்டோம். மேலும், இணைவைப்பவர்கள் அவரது உடல் உறுப்புகளைச் சிதைத்து விட்டிருந்த நிலையில் அவர் கொல்லப் பட்டிருக்கக் கண்டோம். அவருடைய சகோதரியைத் தவிர வேறெவரும் அவரை (இல் ரென்று) அறிந்து கொள் முடிய அவரது சகோதரி கூட அவரது விரல்(நுனி,களை வைத்துத் தான் அவரை அடையாளம் காண முடிந்தது.
அல்லாஹ்விடம் தாம் கொடுத்த உறுதிமொழியை மெய்ப்படுத்தி விட்டவர்களும் இறைநம்பிக்கையாளர்களிடையேஉள்ளனர்… என்கிற (33:23) இறைவசனம் இவர் விஷயத்திலும் இவரைப் போன்ற மற்ற உயிர்த் தியாகிகள் விஷயத்திலும் தான் அருளப்பட்டது என்றே நாங்கள் கருதி வந்தோம் நூல் : (புகாரி: 2805)
உஹதுப் போரில் நபியவர்களுக்கு பலத்த காயங்கள் ஏற்பட்டது.
சஹ்ல் பின் சஅத் ரலி) அவர்களிடம் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களுக்கு உஹுதுப் போர் நாளில் ஏற்பட்ட காயங்கள் குறித்துக் கேட்கப்பட்டது. அப்போது அவர்கள் கூறினார்கள்:
(அன்றைய தினத்தில்) அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களது முகம் காயப்படுத்தப்பட்டது. அவர்களின் முன்வாய்ப் பற்களில் (கீழ் வரிசையில் வலப் புறப் பல்) ஒன்று உடைக்கப்பட்டது. தலைக் கவசம் அவர்களது தலையில் வைத்தே நொறுக்கப்பட்டது.
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களுடைய புதல்வி ..பாத்திமா (ரலி) அவர்கள் (அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களுடைய முகத்திலிருந்து வழிந்த) இரத்தத்தைக் கழுவிக்கொண்டிருந்தார்கள். அலீ பின் அபீ தாலிப் (ரலி) அவர்கள் குமது) கேடயத்தில் தண்ணீர் நிரப்பி வந்து அந்தக் காயத்தைக் கழுவுவதற்காக) ஊற்றிக்கொண்டிருந்தார்கள்.
தண்ணீர் மேன்மேலும் இரத்தத்தை அதிகமாக்குவதையே கண்ட ..பாத்திமா (ரலி) அவர்கள், ஒரு பாய்த் துண்டை எடுத்து வந்து சாம்பலாகும்வரை அதைக் கரித்து, அதைக் காயத்தில் வைத்து அழுத்தினார் கள். இரத்தம் (வழிவது) நின்றுவிட்டது. (முஸ்லிம்: 3664)
அனஸ் ருலி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள் : உஹுதுப் போர் நாளில் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்)
அவர்களுடைய முன்வாய்ப் பற்களில் (கீழ் வரிசையில் வலப் புறப் பல்) ஒன்று உடைக்கப்பட்டது. அவர்களது முகம் காயப்படுத்தப்பட்டது. அப்போது அல்லாஹ் வின் தூதர் (ஸூல்) அவர்கள் காயத்திலிருந்து வழிந்த இரத்தத்தைத் துடைத்தபடியே, “தங்க ஞடைய நபியைக் காயப்படுத்தி, அவரது பல்லை உடைத்த ஒரு சமுதாயம் எப்படி உருப்படும்? அவரோ அவர்களை அல்லாஹ்வின் பக்கம் அழைத்துக்கொண் டிக்கிறார்”என்று கூறலானார்கள்.
அப்போதுதான் வல்லமையும் மாண்பும் மிக்க அல்லாஹ், “நபியே அதிகாரத்தில் உமக்கு எந்தப் பங்கும் இல்லை” (3:128) எனும் வசனத்தை அருளினான். நூல் : (முஸ்லிம்: 3667)
காஃபிர்கள் நபியவர்களைக் கொன்றுவிட வேண்டும் என்ற குறிக்கோளில் இருந்தாலும் நபித்தோழர்கள் நபியவர்களுக்கு மிகச் சிறந்த பாதுகாப்பை வழங்கினார்கள்.
௪அத் (ரலி) அவர்கள் மிகக் கடுமையாக அம்பெறிந்து எதிரிகள் நபியவர்களை நோக்கி முன்னேறுவதைத் தடுத்தார்கள்.
சஅத் பின் அபீ வக்காஸ் ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது: உஹுதுப் போரின் போது நபி (ஸல்) அவர்கள் தமது அம்புக் கூட்டிலிருந்து எனக்காக (அம்புகளை) உருவிக் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தார்கள். அப்போது(என்னிடம்), அம் பெய்யுங்கள். என் தந்தையும் என் தாயும் உங்களுக்கு அர்ப்பணமாகட்டும் என்று கூறினார்கள். (புகாரி: 4055)
அலீ ருலி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள் : நபி (ஸல்) அவர்கள் தம் பெற்றோர் இருவரையும் ஒன்று சேர்த்து ௪அத் பின் மாலிக் (ரலி) அவர்களைத் தவிர வேறு யாருக்கும் (அர்ப்பணிப்பதாகக்) கூறியதை நான் கேட்டதில்லை. ஏனெனில், நான் உஹூுது (போர் நடந்த) நாளில், சஅதே! அம்பெய்யுங்கள். என் தந்தையும் என் தாயும் உங்களுக்கு அர்ப்பணமாகட்டும் என்று நபி (ஸல்) ர்கள் (௪அத் அவர்களிடம்) கூறுவதைக் கேட்டேன். (புகாரி: 4059)
தல்ஹா (ரலி) அவர்கள் எதிரிகளின் அம்புகளை தமது கைகளால் தடுத்து நபியவர்ப் பாதுகாத்தார்கள். இதனால் அவர்களுடைய கை செயலிழந்து போனது.
கைஸ் பின் அப் ஹாஸிம் அவர்கள் கூறியதாவது: நான் தல்ஹா பின் உபைதில்லாஹ் (ரலி) அவர்களின் செயலிழந்து போன கையைப் பார்த்தேன். உஹுத் நாளில் அந்தக் கையால் நபி (ஸல்) அன்னார் காத்த(போது எதிரிகளால் வெட்டப் பட்டார்கள். (புகாரி: 4063)
அபூதல்ஹா (ரலி) அவர்களும் நபியவர்களைப் பாதுகாப்பதற்காக கடுமையாகப் போரிட்டார்கள்
அனஸ் ருலி) அவர்கள் கூறியதாவது: உஹுதுப் போரின் போது நபி (ஸல்) அவர்களை (தனியே, விட்டுவிட்டூ மக்கள் தோற்று (ஓடி) விட்டனர். அபூ தல்ஹா (ரலி) ர்கள் நபி (ஸல்) ர் த் தம் தோல் கேடயத்தால் மறைத்துக் கொண்டு பாதுகாத்தபடி நின்றார்கள். மேலும், அபூதல்ஹா ரலி) அவர்கள் வில்லின் நாணை நன்கு இழுத்து வேகமாக அம்பெய்யக் கூடியவர் இருந் அன்று ர்கள், இரண்டு அல்லது மூன்று விற்களை உடைத்து விட்டார்கள்.
எவரேனும் ஒரு மனிதர் அம்புக் கூட்டுடன் செல்வதைக் கண்டால் நபி (ஸல்) அவர்கள், அதை அபூதல்ஹாவிடம் போடு என்று சொல்வார்கள். அந்த நேரத்தில் நபி (ஸல்) ர்கள் மேலே யிருந்து மக்களை (தலையை உயர்த்தி) எட்டிப் பார்க்க, அபூதல்ஹா அவர்கள், அல்லாஹ்வின் தூதரே! உங்களுக்கு என் தந்தையும் என் தாயும் அர்ப்பணமாகட்டும். எட்டிப் பார்க்
காதீர்கள். எதிரிகளின் அம்புகளில் ஏதேனும் ஒன்று தங்களைத் தாக்கி விடலாம். ங்கள் எட்டிப் பார்த்தி ருந்தால்) என் மார்பு தங்கள் மார்புக்கு முன்னால் (கேடயம் போன்று உங்களுக்குப் பாதுகாப்பாக) இருக்கும் என்று சொன்னார்கள். (புகாரி: 4064)
அபூ தல்ஹா ருலி) அவர்கள், நபி (ஸல்) அவர்களுடன் தம்மை ஒரே கேடயத்தைக் கொன் தற்காத்துக் ௦
அபூ தல்ஹா ரலி) அவர்கள் நன்கு அம்பெய்யக் கூடியவர் களாக இருந்தார்கள். அவர்கள் அம் பெய்தால் நபி (ஸல்) அவர்கள் தலையை உயர்த்தி, அவர்களுடைய அம்பின் இலக்கைப் பார்ப்பார்கள். (புகாரி: 2902)
மேலும் அல்லாஹ் மலக்குமார்கள் மூலமும் நபியவர்களுக்குப் பாதுகாப்பை வழங்கினான்.
சஅத் பின் அபீவக்காஸ் (ரலி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள்
உஹுதுப் போரின்போது அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களது வலப் பக்கமும் இடப் பக்கமும் வெண்ணிற ஆடைகள் அணிந்த இரு மனிதர்களை -அதாவது ஜிப்ரீல் (அலை, மீக்காயீல் அலை) ஆகியோரை. நான் பார்த்தேன். அதற்கு முன்போ அதற்குப் பின்போ அவ்விருவரையும் நான் பார்த்ததில்லை (முஸ்லிம்: 4618) (புகாரி: 4054)
இவ்வளவு கடுமையாகவும் உக்கிரமாகவும் நடந்து கொண்டிருந்த வேளையில் அல்லாஹுத் தஆலா
முஸ்லிம்களுக்கு நிம்மதியளிக்கும் பொருட்டூ சிறு தூக்கத்தை இறக்கினான். இதைப் பற்றி திருமறையிலும் கூறப்பட்டுள்ளது.
அபூ தல்ஹா ( ஸைத்-ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது: உஹுதுப் போரின் போது சிற்றுறக்கம் ஆட் கொண்டவர்களில் நானும் ஒருவனாக இருந்தேன். எந்த அளவுக்கென்றால் எனது வாள் எனது கையிலிருந்து பலமுறை ருழுவி) விழுந்து விட்டது அது விழ, நான் அதை எடுப்பேன். (மீண்டும்) அது விழ, அப்போதும் நான் அதை எடுப்பேன். (புகாரி: 4068)
பல நபித்தோழியர் போர் முடியும் தருவாயில் மைதானத்திற்கு வந்து தங்களால் இயன்ற உதவிகளையும், மருத்துவப் பணிகளையும் செய்தனர்.
அனஸ் (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது: அபூபக்ர் (ரலி) அவர்களின் மகள் ஆயிஷா (ரலி) அவர்களும் (என் தாயார்) உம்மு சுலைம் (ரலி) அவர்களும் (காயமுற்றவர்களுக்கு) மும்முரமாக (பணிவிடைகள் செய்து கொண்டு) இருப்பதை நான் கண்டேன். அவர்கள் (தண்ணீர் நிரம்பிய தோல் பைகளைத் தங்கள் முதுகுகளில் சுமந்து கொண்டு எடுத்துச் சென்று (காயமுற்று வீழ்ந்து கிடக்கும்) மக்களின் வாய்களில் ஊற்றிவிட்டு, பிறகு திரும்பிச் சென்று, அவற்றை (மீண்டும்) நிரப்பிக் கொண்டு வந்து, அவர்களுடைய வாய்களில் மீண்டும் ஊற்றிக் கொண்டிருக்கும் நிலையில் அவர்களுடைய கால் கொலுசுகளை நான் கண்டேன். ((புகாரி: 4064)
உமர் (ரலி) அவர்கள் கூறினார்கள் : உம்மு சலீத் (ரலி) அவர்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் விசுவாசப் பிரமாணம் செய்த அன்சாரிப் பெண்களில் ஒருவராவார் என்று கூறிவிட்டு, அவர் உஹுதுப் போரின் போது எங்களுக்காக (இஸ்லாமிய வீரர்களுக்காக) தோல் பைகளைச் சுமந்து நீர் புகட்டுபவராய் இருந்தார் என்று கூறினார்கள். (புகாரி: 2881)
போர் முடிந்து எதிரிகள் மக்காவிற்குத் திரும்ப ஆயத்தமான போது
(அப்போது எதிரணித் தலைவர்) அபூசுஃப்யான் முன்வந்து (உங்கள்) கூட்டத்தில் முஹம்மது இருக்கின்றாரா? என்று (பலமுறை) கேட்டார். அப்போது நபி (ஸல்) அவர்கள், அவருக்கு பதிலளிக்க வேண்டாம் என்று (தம் தோழர்களிடம்) கூறினார்கள். மீண்டும், (உங்கள்) கூட்டத்தில் அபூ குஹாஃபாவின் மகன் (அபூபக்ர்) இருக்கிறாரா? என்று கேட்டார். அப்போதும் நபி (ஸல்) அவர்கள், அவருக்கு நீங்கள் பதில் தர வேண்டாம் என்று கூறிவிட்டார்கள்.
பிறகு, கூட்டத்தில் கத்தாபின் மகன் (உமர்) இருக்கிறாரா? என்று கேட்டு விட்டு (பிறகு தம் தோழர்களின் பக்கம் திரும்பி) இவர் களெல்லாம் கொல்லப்பட்டு விட்டனர்; இவர்கள் உயிருடன் இருந்தால் (என் அறை கூவலுக்குப் பதிலளித்திருப்பார்கள் என்று சொன்னார். (இதைக் கேட்டு) உமர் (ரலி) அவர்கள் தம்மைக் கட்டுப்படுத்திக் கொள்ள முடியாமல், தவறாகச் சொன்னாய், அல்லாஹ்வின் பகைவனே! உனக்கு கவலை தரும் செய்தியைத் தான் உனக்காக அல்லாஹ் வைத்துள்ளான் என்று பதிலடி கொடுத்தார்கள். அதற்கு ஆபூ சுஃப்யான், (கடவுள்) ஹுபலே! உன் கட்சி மேலோங்கி விட்டது. என்று கூறினார்.
அப்போது, நபி (ஸல்) அவர்கள், அவருக்கு பதிலளியுங்கள் என்று கூறினார்கள். (அல்லாஹ்வின் தூதரே) நாங்கள் என்ன (பதில்) சொல்வது? என்று மக்கள் கேட்டனர். அல்லாஹ்வே மிக உயர்ந்தவன்; மிக மகத்துவ மிக்கவன் என்று கூறுங்கள் என நபி (ஸல்) அவர்கள் பதிலளித்தார்கள். (அவ்வாறே பதில் தரப்பட்டது) அபூ சுஃப்யான், எங்களுக்குத் தான் உஸ்ஸா’ (எனும் தெய்வம்) இருக்கின்றது; உங்களிடம் உஸ்ஸா’ இல்லையே என்று கூறினார்.
அப்போது, நபி (ஸல்) அவர்கள், அவருக்கு பதிலளியுங்கள் என்று கூறினார்கள். மக்கள், நாங்கள் என்ன (பதில்) சொல்வது? என்று வினவ நபி (ஸல்) அவர்கள், அல்லாஹ் எங்களின் உதவியாளன்; உங்களுக்கு (அப்படியொரு) உதவியாளன் இல்லையே! என்று சொல்லுங்கள் என்று பதிலளித்தார்கள்.
(அவ்வாறே முஸ்லிம்கள் பதிலளித்தனர்.) இந்த(உஹுதுடைய)நாள், பத்ருப்போர் (நடந்த) நாளுக்கு பதிலாகும். யுத்தம் என்பதே (கிணற்று) வாளிகள் தாம். (மாறி மாறித் தான் இறைக்க முடியும். அதற்கு உமர் (ரலி) ஒருக்காலும் சமமாக முடியாது. எங்களில் கொல்லப்பட்டவர் சுவனத்தில் இருக்கிறார் உங்களில் கொல்லப்பட்டவர் நரகத்தில் இருக்கிறார் என்று பதிலடி தந்தார்கள். பின்பு அபூ ஸுஃப்யான் (உங்கள் தோழர்களில்) அங்கங்கள் சிதைக்கப்பட்டவர்களைக் காண்பீர்கள். அப்படிச் செய்யும்படி நான் கட்டளையிடவுமில்லை. அது எனக்கு மனத் துன்பத்தையளிக்கவும் செய்யாது என்று கூறினார். ((அஹ்மத்: 2478) (புகாரி: 4043)
அனஸ் பின் மாலிக் (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது: உஹுதுப் போரில் அன்சாரிகளில் எழுபது பேர் கொல்லப்பட்டனர். ((புகாரி: 4078)
ஜாபிர் (பின் அப்தில்லாஹ் (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது: என் தந்தை (அப்துல்லாஹ் உஹுதுப் போரில்) கொல்லப்பட்ட போது நான் அழ ஆரம்பித்தேன். மேலும், அவரது முகத்திலிருந்த துணியை விலக்க முனைந்தேன்.
அப்போது நபி (ஸல்) அவர்களின் தோழர்கள் என்னைத் தடுக்கத் தொடங்கினர். நபி (ஸல்) அவர்கள் (என்னைத்) தடுக்கவில்லை. மேலும் நபி (ஸல்) அவர்கள், அவருக்காக நீ அழவேண்டாம்..அல்லது அவருக்காக நீ ஏன் அழுகின்றாய்?..ஜனாஸா (அந்த இடத்திலிருந்து) தூக்கப்படும் வரை, வானவர்கள் தங்கள் இறக்கைகளை விரித்து அவருக்கு நிழல் கொடுத்துக் கொண்டிருப்பார்கள் என்று கூறினார்கள்.
முஸ்அப் பின் உமைர் (ரலி)
கப்பாப் (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது: நாங்கள் அல்லாஹ்வின் திருப்தியை நாடியவர்களாக அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களுடன் ஹிஜ்ரத் செய்தோம். எங்களுக்குரிய பிரதிபலன் அல்லாஹ்வின் பொறுப்பாகி விட்டது. எங்களில் சிலர் தமக்குரிய பிரதிபலனில் எதையுமே (இவ்வுலகத்தில்) அனுபவிக்காமல் சென்று விட்டனர்.
அவர்களில் ஒருவர் தாம், முஸ்அப் பின் உமைர் (ரலி) அவர்கள். அவர் உஹுத் நாளில் கொல்லப்பட்டார். அவர் கோடுபோட்ட வண்ணத்துணி ஒன்றை மட்டுமே விட்டுச் சென்றார். அவரது தலையை நாங்கள் அதனால் மறைத்தால் அவரது இரு கால்கள் வெளியில் தெரிந்தன; கால்களை மறைத்தால் தலை வெளியில் தெரிந்தது. அப்போது எங்களிடம் நபி (ஸல்) அவர்கள், அவரது தலையைத் துணியால் மறைத்து விட்டு அவர் மீது இத்கிர்’ புல்லையிடுங்கள்.. அல்லது அவரது கால் மீது இத்கிர்’ புல்லைப் போடுங்கள்…என்று கூறினார்கள்.
(உஹுதுப் போரில் கலந்து கொண்ட) எங்களில் வேறு சிலரும் உள்ளனர். அவர்களின் (பிரதிபலன் இந்த உலகிலும்) கனிந்து விட்டது. அதை அவர்கள் (இவ்வுலகிலும்) பறித்து (அனுபவித்து)க் கொண்டார்கள். (புகாரி: 4082)
ஜாபிர் பின் அப்தில்லாஹ் (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது: உஹுதுப் போரின் போது ஒருவர் நபி (ஸல்) அவர்களிடம், நான் கொல்லப்பட்டால் எங்கே (இருப்பேன்)? என்று கேட்டார். நபி (ஸல்) அவர்கள், சொர்க்கத்தில் என்று பதிலளித்தார்கள். (அந்த மனிதர்) தமது கையிலிருந்த பேரீச்சங்கனிகளை உடனே தூக்கி எறிந்து விட்டு (களத்தில் குதித்து), தான் கொல்லப்படும் வரையில் போரிட்டார்.
ஜாபிர் பின் அப்தில்லாஹ் (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது : உஹுதுப் போரில் (உயிர்த் தியாகிகளாகக்) கொல்லப்பட்டவர்களை இரண்டிரண்டு பேராக ஒரே துணியில் சேர்த்து வைத்து(க் கஃபனிட்டு) இவர்களில் குர்ஆனை அதிகம் அறிந்தவர் யார்? என நபி (ஸல்) அவர்கள் கேட்பார்கள். ஒருவர் சுட்டிக்காட்டப்பட்டதும் அவரது உடலை உட்குழியில் முதலில் வைப்பார்கள். மேலும், மறுமை நாளில் இவர்களுக்கு நானே சாட்சியாவேன் என்று கூறிவிட்டு அவர்களுடைய இரத்தத்துடனேயே அவர்களை அடக்கம் செய்யும்படி உத்தர விட்டார்கள். அவர்களுக்காக நபி (ஸல்) அவர்கள் (ஜனாஸாத் தொழுகை! தொழவுமில்லை; அவர்கள் நீராட்டப்படவுமில்லை ((புகாரி: 4079)
உக்பா பிர் ஆமிர் (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது: ஒரு நாள் நபி (ஸல்) அவர்கள் புறப்பட்டு வந்து, இறந்தவர்களுக்காக (ஜனாஸா தொழுகை) தொழுவித்ததைப் போன்று உஹுதுப் போர் உயிர்த்தியாகிகளுக்காக (ஜனாஸா தொழுகை) தொழுவித்தார்கள்.