الشرك

الشرك

إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَنْ يَشَاءُ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ افْتَرَى إِثْمًا عَظِيمًا(48)
நிஷ;ஷயமாக தனக்கு இணைவைப்பதை மன்னிக்கமாட்டான்; இதைத்தவிர, (மற்ற) எதையும் தான் நாடியவர்களுக்கு மன்னிப்பான்; யார் அல்லாஹ்வுக்கு இணைவைக்கிறார்களோ அவர்கள் நிஷ;ஷயமாக மிகவும் பெரிய பாவத்தையே கற்பனை nஷய்கின்றார்கள். (4:48)

إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَنْ يَشَاءُ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِيدًا(116)
நிஷ;ஷயமாக அல்லாஹ் தனக்கு இணை வைப்பதை மன்னிக்கவே மாட்டான்; இது அல்லாத (பாவத்)தைத் தான் நாடியவருக்கு மன்னிப்பான்; எவன் ஒருவன் அல்லாஹ்வுக்கு இணை வைக்கின்றானோ, அவன் நிஷ;ஷயமாக வெகு தூரமான வழிகேட்டில் ஆகிவிட்டான். (4:116)
مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَمَأْوَاهُ النَّارُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنصَارٍ
எவனொருவன் அல்லாஹ்வுக்கு இணை கற்பிப்பானோ அவனுக்கு அல்லாஹ் ஷவனபதியை நிஷ;ஷயமாக ஹராமாக்கிவிட்டான், மேலுமு; அவன் ஒதுங்குமிடம் நரகமேயாகும், அக்கிரமக்காரர்களுக்கு உதவிபுரிபவர் எவருமில்லை. (5:72)
ذَلِكَ هُدَى اللَّهِ يَهْدِي بِهِ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَلَوْ أَشْرَكُوا لَحَبِطَ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
இதுவே அல்லாஹ்வின் நேர் வழியாகும், தன் அடியார்களில் அவன் யாரை விரும்புகிறானோ, அவர்களுக்கு இதன்மூலம் நேர்வழி காட்டுகிறான்; (பின்னர்) அவர்கள் இணைவைப்பார்களானால், அவர்கள் nஷய்து வந்ததெல்லாம், அவர்களை விட்டு அழிந்துவிடும். (6:88)
وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِي إِذَا دَعَانِي فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ
(நபியே!) என் அடியார்கள் என்னைப்பற்றி உம்மிடம் கேட்டால்; ”நிஷ;ஷயமாக நான் ஷமீபமாகவே இருக்கிறேன், பிரார்த்தனை nஷய்பவரின் பிரார்த்தனைக்கு அவர் பிரார்த்தித்தால் விடையளிக்கிறேன்; அவர்கள் என்னிடமே(பிரார்த்தித்துக்) கேட்கட்டும்; என்னையே நம்பட்டும். அப்பொழுது அவர்கள் நேர்வழியை அடைவார்கள்” என்று கூறுவீராக. (2:186)
أَلَيْسَ اللَّهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ وَيُخَوِّفُونَكَ بِالَّذِينَ مِنْ دُونِهِ وَمَنْ يُضْلِلْ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ(36)
அல்லாஹ்வே அவனுடைய அடியாருக்குப் போதுமானவனல்லவா? இன்னும் அவனை அல்லாத (வேறு தெய்வங்களாகவுள்ள) அவர்களைக் கொண்டு அவர்கள் உம்மைப் பயமுறுத்துகின்றனர்; மேலும், எவனை அல்லாஹ் வழிகேட்டில் விட்டுவிடுகிறானோ, அவனை நேர் வழியில் நடத்துவோர் எவருமில்லை. (39:36)
إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ عِبَادٌ أَمْثَالُكُمْ فَادْعُوهُمْ فَلْيَسْتَجِيبُوا لَكُمْ إِنْ كُنتُمْ صَادِقِينَ
நிஷ;ஷயமாக அல்லாஹ்வையன்றி எவர்களை நீங்கள் அழைக்கின்றீர்களோ, அவர்களும் உங்களைப் போன்ற அடிமைகளே; நீங்கள் உண்மையாளர்களாக இருந்தால் நீங்கள் அவர்களை அழைத்துப் பாருங்கள் – அவர்கள் உங்களுக்கு பதில் அளிக்கட்டும்! (7:194)
وَالَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَكُمْ وَلَا أَنفُسَهُمْ يَنصُرُونَ
அவனையன்றி நீங்கள் யாரை பிரார்த்திக்கிறீர்களோ அவர்கள் உங்களுக்கு உதவி nஷய்யவும் தங்களுக்குத் தாங்களே உதவி nஷய்து கொள்ளவும் ஷக்தி பெற மாட்டார்கள்.( 7:197)
يَاأَيُّهَا النَّاسُ ضُرِبَ مَثَلٌ فَاسْتَمِعُوا لَهُ إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَنْ يَخْلُقُوا ذُبَابًا وَلَوْ اجْتَمَعُوا لَهُ وَإِنْ يَسْلُبْهُمْ الذُّبَابُ شَيْئًا لَا يَسْتَنقِذُوهُ مِنْهُ ضَعُفَ الطَّالِبُ وَالْمَطْلُوبُ
மனிதர்களே! ஓர் உதாரணம் nஷhல்லப்படுகிறது. எனவே nஷவிதாழ்த்திக் கேளுங்கள். நிஷ;ஷயமாக அல்லாஹ்வையன்றி (வேறு) எவர்களை நீங்கள் பிரார்த்திக்கின்றீர்களோ, அவர்களெல்லாம் ஒன்று ஷேர்ந்தாலும் ஓர் ஈடைக்கூடப் படைக்க முடியாது; இன்னும், அவர்களிடமிருந்து ஒரு பொருளை எடுத்துக் கொண்டு போனால் அவர்களால் அதனை அந்த ஈயிடத்திலிருந்து திரும்பக் கைப்பற்றவும் முடியாது; தேடுவோனும், தேடப்படுவோனும் பவஹீனர்களே. (22:73)
وَالَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ مَا يَمْلِكُونَ مِنْ قِطْمِيرٍ
அவனையன்றி நீங்கள் எவர்களை பிரார்த்தி(த்து அழை)க்கின்றீர்களோ, அவர்களுக்கு அணுவளவு அதிகாரமும் இல்லை. (35:13)
إِنْ تَدْعُوهُمْ لَا يَسْمَعُوا دُعَاءَكُمْ وَلَوْ سَمِعُوا مَا اسْتَجَابُوا لَكُمْ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكْفُرُونَ بِشِرْكِكُمْ وَلَا يُنَبِّئُكَ مِثْلُ خَبِيرٍ
நீங்கள் அவர்களைப் பிரார்த்தி(த்து அழை)த்தாலும், அவர்கள் உங்கள் பிரார்த்தனையை (அழைப்பை)ஷ; nஷவியோற்கார்; nஷவியேற்றாலும் கூட உங்களுக்கு பதில் அளிக்கமாட்டார்கள்; கியாம நாளில் நீங்கள் இணைவைத்ததையும் அவர்கள் நிராகரித்து விடுவார்கள்; யாவற்றையும் நன்கு அறிபவனைப் போன்று (அவர்கள்) எவருமே உங்களுக்கு அறிவிக்க மாட்டார்கள். (35:14)
وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ قُلْ أَفَرَأَيْتُمْ مَا تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ أَرَادَنِي اللَّهُ بِضُرٍّ هَلْ هُنَّ كَاشِفَاتُ ضُرِّهِ أَوْ أَرَادَنِي بِرَحْمَةٍ هَلْ هُنَّ مُمْسِكَاتُ رَحْمَتِهِ قُلْ حَسْبِي اللَّهُ عَلَيْهِ يَتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُونَ
வானங்களையும், பூமியையும் படைத்தவன் யார்? என்று நீர் அவர்களைக் கேட்பீர்களாயின்; ”அல்லாஹ் தான்!” என்று அவர்கள் நி;ஷயமாகக் கூறுவார்கள்; (நபியே!) நீர் nஷhல்வீருhக் ”அல்லாஹ் எனக்கு ஏதேனும் ஒரு கெடுதி nஷய்ய நாடினால் நீங்கள் (பிரார்த்தித்து) அழைக்கும் அல்லாஹ் அல்லாதவை அக்கெடுதியை நீக்கிவிட முடியுமா? அல்லது அவன் எனக்கு ரஹ்மத் nஷய்ய நாடினால்; அவனுடைய (அந்த) ரஹ்மத்தை அவை தடுத்துவிட முடியுமா? என்பதை நீங்கள் கவனித்தீர்களா?” (நபியே!) மேலும் நீர் கூறுவீராக் ”அல்லாஹ்வே எனக்குப் போதுமானவன்; உறுதியாக நம்பிக்கை வைப்போரெல்லாம், அவன் மீதே உறுதியாக நம்பிக்கை கொள்ளல் வேண்டும்.” (39:38)
وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ
எவன் அல்லாஹ்வுடன் வேறு நாயனைப் பிரார்த்திக்காறானோ அவனுக்கு அதற்காக எவ்வித ஆதாரமும் இல்லை;. (23:117)

قُلْ لَا أَقُولُ لَكُمْ عِندِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَى إِلَيَّ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الْأَعْمَى وَالْبَصِيرُ أَفَلَا تَتَفَكَّرُونَ(50)
(நபியே!) நீர் கூறும்; ”என்னிடத்தில் அல்லாஹ்வின் பொக்கிஷய்கள் இருக்கின்றன என்று நான் உங்களிடம் கூறவில்லை. மறைவானவற்றை நான் அறியமாட்டேன்; நிஷ;ஷயமாக நான் ஒரு மலக்காக இருக்கின்றேன் என்றும் நான் உங்களிடம் nஷhல்லவில்லை; எனக்கு (வஹீயாக) அறிவிக்கப்பட்டதைத் தவிர (வேறு எதையும்) நான் பின்பற்றவில்லை.” இன்னும் நீர் கூறும்; ”குருடனும் பார்வையுடைவனும் ஷமமாவாரா? நீங்கள் ஷpந்திக்க வேண்டாமா?”(6:50)
وَعِنْدَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لَا يَعْلَمُهَا إِلَّا هُوَ وَيَعْلَمُ مَا فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَمَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلَّا يَعْلَمُهَا وَلَا حَبَّةٍ فِي ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَلَا رَطْبٍ وَلَا يَابِسٍ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُبِينٍ
அவனிடமே மறைவனவற்றின் திறவு கோல் கள் இருக்கின்றன. அவற்றை அவனன்றி எவரும் அறியார். மேலுமு; கரையிலும் கடவிலும் உள்ளவற்றையெல்லாம் அவன் அறிவான்; அவன் அறியாமல் ஓர் இலையும் உதிர்வதில்லை. பூமியின் (ஆழத்தில் அடர்ந்த) இருள்களில் கிடக்கும் ஷpறு வித்தும், பஷமையானதும், உலர்ந்ததும் (எந்தப் பொருளும்) தெளிவான (அவனுடைய) பதிவேட்டில் இல்லாமலில்லை. (6:59)
قُلْ لَا أَمْلِكُ لِنَفْسِي نَفْعًا وَلَا ضَرًّا إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ وَلَوْ كُنتُ أَعْلَمُ الْغَيْبَ لَاسْتَكْثَرْتُ مِنْ الْخَيْرِ وَمَا مَسَّنِي السُّوءُ إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ وَبَشِيرٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ
(நபியே!) நீர் கூறும்; ”அல்லாஹ் நாடினாலன்றி நான் எனக்கே யாதொரு நன்மையோ அல்லது தீமையோ nஷய்து கொள்ள ஷக்தியில்லாதவன்; மறைந்திருப்பவற்றை நான் அறிபவனாக இருந்தால் நம்மைகளை அதிகமாகத் தேடிக்கொண்டிருப்பேன்; (அந்நிலையில் எவ்விதமான) தீங்கும் என்னைத் தீண்டியிராது – நம்பிக்கை கொள்ளும் மக்களுக்கு நான் அஷ;ஷமூட்டி எஷ;ஷரிக்கை nஷய்பவனும், நன்மாராயம் கூறுபவனுமேயன்றி வேறில்லை.” (7:188)
فَقُلْ إِنَّمَا الْغَيْبُ لِلَّهِ
”மறைவான விஷயங்கள் அல்லாஹ்வுக்கு மட்டுமே (தெரியும்).(10:20)
وَلِلَّهِ غَيْبُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَإِلَيْهِ يُرْجَعُ الْأَمْرُ كُلُّهُ فَاعْبُدْهُ وَتَوَكَّلْ عَلَيْهِ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ
வானங்களிலும், பூமியிலும் உள்ள மறைபொருள்கள் (இரகஷpயங்கள் பற்றிய ஞானம்) அல்லாஹ்வுக்கே உரியது; அவனிடமே எல்லாக் கருமங்களும் (முடிவு காண) மீளும். ஆகவே அவனையே வணங்குங்கள்; அவன் மீதே (பாரஞ்ஷhட்டி) உறுதியான நம்பிக்கை வையுங்கள் – நீங்கள் nஷய்பவை குறித்து உம் இறைவன் பராமுகமாக இல்லை. (11:123)
قُلْ لَا يَعْلَمُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ الْغَيْبَ إِلَّا اللَّهُ وَمَا يَشْعُرُونَ أَيَّانَ يُبْعَثُونَ(65)
நீர் கூறுவீராக் ”அல்லாஹ்வைத் தவிர்த்து, வானங்களிலும், பூமியிலும் இருப்பவர் எவரும் மறைவாயிருப்பதை அறிய மாட்டார்; இன்னும்; (மரித்தோர் இறுதியில்) எப்போது எழுப்பப்படுவார்கள் என்பதையும் அவர்கள் அறியமாட்டார்கள்.” (27:65)
فَلَمَّا قَضَيْنَا عَلَيْهِ الْمَوْتَ مَا دَلَّهُمْ عَلَى مَوْتِهِ إِلَّا دَابَّةُ الْأَرْضِ تَأْكُلُ مِنسَأَتَهُ فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتْ الْجِنُّ أَنْ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ الْغَيْبَ مَا لَبِثُوا فِي الْعَذَابِ الْمُهِينِ
அவர் (ஸுலைமான்) மீது நாம் மரணத்தை விதித்த போது அவர் இறந்து விட்டார் என்பதை, அவர் (ஷhய்ந்திருந்த) தடியை அரித்து விட் ட நிலத்தின் பூஷ;ஷp (கரையானைத்) தவிர வேறெதுவும் அந்த ஜின்களுக்கு அறிவிக்கவில்லை; அவர் கீழே விழவே; ”தாங்கள் மறைவான விஷயங்களை அறிந்திருக்கக் கூடுமானால் (கடின உழைப்பாகிய) இழிவுதரும் வேதனையில் தாங்கள் தரி பட்டிந்திருக்க வேண்டியதில்லை” என்று ஜின்களுக்கு தெளிவாக தெரிந்தது. (34:14)

قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحَى إِلَيَّ أَنَّمَا إِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَمَنْ كَانَ يَرْجُوا لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا يُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا
(நபியே!) நீர் nஷhல்வீராக் ”நிஷ;ஷயமாக நான் உங்களைப் போன்ற ஒரு மனிதனே! நிஷ;ஷயமாக உங்களுடைய நாயன் ஒரே நாயன்தான் என்று எனக்கு வஹீ அறிவிக்கப்பட்டிருக்கிறது; எவன் தன்னுடைய இறைவனைஷ; ஷந்திக்கலாமென ஆதரவு வைக்கின்றானோ அவன் (ஸாலிஹான) நல்ல nஷயல்களைஷ; nஷய்து, தன் இறைவனை வணங்குவதில் வேறெவரையும் இணையாக்காதும் இருப்பானாக.”(18:110) (41:6)
وَقَالُوا لَنْ نُؤْمِنَ لَكَ حَتَّى تَفْجُرَ لَنَا مِنْ الْأَرْضِ يَنْبُوعًا(90)أَوْ تَكُونَ لَكَ جَنَّةٌ مِنْ نَخِيلٍ وَعِنَبٍ فَتُفَجِّرَ الْأَنهَارَ خِلَالَهَا تَفْجِيرًا(91)أَوْ تُسْقِطَ السَّمَاءَ كَمَا زَعَمْتَ عَلَيْنَا كِسَفًا أَوْ تَأْتِيَ بِاللَّهِ وَالْمَلَائِكَةِ قَبِيلًا(92)أَوْ يَكُونَ لَكَ بَيْتٌ مِنْ زُخْرُفٍ أَوْ تَرْقَى فِي السَّمَاءِ وَلَنْ نُؤْمِنَ لِرُقِيِّكَ حَتَّى تُنَزِّلَ عَلَيْنَا كِتَابًا نَقْرَؤُه قُلْ سُبْحَانَ رَبِّي هَلْ كُنتُ إِلَّا بَشَرًا رَسُولًا
அவர்கள் கூறுகிறார்கள்; ”நீர் எங்களுக்காகப் பூமியிலிருந்து ஒரு நீர் ஊற்றைப் பீறிட்டு வரும்படி nஷய்யும் வரையில், உம் மீது நாங்கள் நம்பிக்கை கொள்ள மாட்டோம்.
5300 عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وَسَلَّمَ قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَتَعَالَى أَنَا أَغْنَى الشُّرَكَاءِ عَنِ الشِّرْكِ مَنْ عَمِلَ عَمَلًا أَشْرَكَ فِيهِ مَعِي غَيْرِي تَرَكْتُهُ وَشِرْكَهُ ழூرواه مسلم
‘குஸனÏ டீûஞஏôடு யுனடுடவுரீலுழடு°ர டீûஞûஏ ®hÓஅ ளுôர úசுûலுஏவஷலுர் ஏôறுôலுÕ ஐÚலுழ ஐÚ லுஞனடுதûசுக ùNnÕஇ ளூ§p குரàPர ருவஷலுûறு டீûஞஏôன¡ஸôp ளூலுûறுÙஅஇ ளூலுÚûPஏ டீûஞ ûலுதசுûஓÙஅ ளுôர ®hÓ®Óúலுர குரß ளூpஓôல áß¡ஷôர’ குரß ளு© (டூp) ளூலுழடுள á±ஸôழடுள.
ளூ±®டவுலுழ: ளூé யமூûறுறுô (று­)இ èp: Øஎ­அ.
3079 عَنْ أَبِي سَعْدِ بْنِ أَبِي فَضَالَةَ الْأَنْصَارِيِّ وَكَانَ مِنَ الصَّحَابَةِ قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وَسَلَّمَ يَقُولُ إِذَا جَمَعَ اللَّهُ النَّاسَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ لِيَوْمٍ لَا رَيْبَ فِيهِ نَادَى مُنَادٍ مَنْ كَانَ أَشْرَكَ فِي عَمَلٍ عَمِلَهُ لِلَّهِ أَحَدًا فَلْيَطْلُبْ ثَوَابَهُ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ أَغْنَى الشُّرَكَاءِ عَنِ الشِّرْكِ قَالَ أَبمو عِيسَى هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ غَرِيبٌ لَا نَعْرِفُهُ إِلَّا مِنْ حَدِيثِ مُحَمَّدِ بْنِ بَكْرٍ ழூرواه الترمذي وابن ماجة
‘(புவவுÓஅ குரவு§p) குங®சு ர்ஏØஅ டீpஓôசு ருßûரு ளுô°p ருனடுûஜ ளூpஓôல ஐர±ûஞனÏஅúவுôÕஇ ளூpஓôலÜனடுôடுக ùNnஏடவுரீ லுஞனடுத§p ஏôûறுஏôலுÕ டீûஞஏôன¡«Úமசுôp ளூலுழ ளூசுவϬஏ á­ûஏ ளூpஓôல ளூpஓôசுலுழடு°Púரு கு§ழவுôழனடுhÓஅ! புùஸ²pஇ ¨கNஏருôடு ளூலுàனÏ டீûஞஏôனடுடவுÓவுலுழடு°ர டீûஞûஏ ®hÓஅ ளூpஓôல úசுûலுஏவஷலுஸôடு டீÚன¡ரஷôர குரß ளூ±®டவுலுழ ளூ±®டவுôழ’.
ளூ±®டவுலுழ: ளூé முவுஜôஜô (று­)இ èp: §ழª¾இ டீடà ருô_ô.
2829 عَنْ سَعْدِ بْنِ عُبَيْدَةَ قَالَ سَمِعَ ابْنُ عُمَرَ رَجُلًا يَحْلِفُ لَا وَالْكَعْبَةِ فَقَالَ لَهُ ابْنُ عُمَرَ إِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وَسَلَّمَ يَقُولُ مَنْ حَلَفَ بِغَيْرِ اللَّهِ فَقَدْ أَشْرَكَ ழூرواه ابوداؤد
‘டுமுவுô ÁÕ தே§ஏருôடு…! குரß ஐÚ ரு²சுழ áஷனúடுரீ டீடà னுருழ (று­) ளூலுழடுள ளூpஓôல ளூpஓôசுலுழடுள ÁÕ ஏôழ தே§ஏஅ ùNnசுôúறுô ளூலுழ டீûஞ ûலுதÕ®ரீôழ’குரß ளு© (டூp) ளூலுழடுள áஷ ளுôர úடுh¥Úன¡úஷர.
ளூ±®டவுலுழ: டூமுத ©ர னுûவுசுôஇ èp: ளூéசுôîத.
16781 عَنْ عُقْبَةَ بْنِ عَامِرٍ الْجُهَنِيِّ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وَسَلَّمَ أَقْبَلَ إِلَيْهِ رَهْطٌ فَبَايَعَ تِسْعَةً وَأَمْسَكَ عَنْ وَاحِدٍ فَقَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ بَايَعْتَ تِسْعَةً وَتَرَكْتَ هَذَا قَالَ إِنَّ عَلَيْهِ تَمِيمَةً فَأَدْخَلَ يَدَهُ فَقَطَعَهَا فَبَايَعَهُ وَقَالَ مَنْ عَلَّقَ تَمِيمَةً فَقَدْ أَشْرَكَ ழூرواه احمد
ளு© (டூp) ளூலுழடு°Pஅ ஐÚ áரீத§ஸழ லுமசுஸழ. (ளூலுழடு°p) ஐரவுÕ ளுவுழடு°Pஅ ளு© (டூp) ளூலுழடுள ûவுளூத (னுPரவு¥னûடு) ùNnÕ ùடுôiPôழடுள. ஐÚலுûறு ருhÓஅ ®hÓ ®ரீôழடுள. ‘ளூpஓôல®ர çசுழ ளூலுழடுúஜ…! ஐரவுÕ ளுவுழடு°Pஅ ûவுளூத ùNnÕùடுôi¼ழடுள…! யுஸôp டீலுûறு ருhÓஅ ®hÓ ®h¼ழடுúஜ…?’ குரß úடுரீஸழ. ளூசுவÏ ளு© (டூp) ளூலுழடுளஇ ‘டீலு¬Pஅ சுôஏதÕ டீÚன¡ஷÕ’ குரß á±இ சுர ûடுûஏ ளூ§p ÖûணுதÕ ளூûசுத Õi¥த(Õ கு±ம)சுôழடுள. (©ரஸழ) ளூலு¬Pஅ ûவுளூத (னுPரவு¥னûடு) ùNnÕùடுôiPôழடுள. ©ஷÏஇ ‘ஏôழ சுôஏதûசுத ùசுôநடு®ரீôúறுô ளூலுழ டீûஞ ûலுதÕ®ரீôழ’ குரß ளு© (டூp) ளூலுழடுள á±ஸôழடுள.
ளூ±®டவுலுழ: னுனவுô ©ர யுªழ (று­)இ èp: ளூலருத.
32 عَنْ عَبْدِاللَّهِ قَالَ لَمَّا نَزَلَتْ ( الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُمْ بِظُلْمٍ ) قَالَ أَصْحَابُ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وَسَلَّمَ أَيُّنَا لَمْ يَظْلِمْ فَأَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ ( إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ ) ழூرواه البخاري ومسلم
‘ஏôழ ஊருôர ùடுôiÓ ளூ§p ளூன¡றுருதûசுன டுஓனடு®pûஓúஏô ளூலுழடுÞனÏ (டீஅûரு«Ûஅஇ ருßûரு«Ûஅ) ளூகNருவஷ ¨ûஓ னுiÓ. úருÛஅ ளூலுழடுúஜ úளுழலு¯ ùவுவஷலுழடுÞருôலுழ. (ளூpÏழயுர 6:82) குரஷ டீûஷலுஸேஅ டீஷந¡ஏúவுôÕஇ ளு©தúசுôணுழடுள ”ளுஅªp ஏôழ ளூன¡றுருஅ ùNnஏôருp டீÚனடுØ¥Ùஅ?’ குஸன úடுரீஸழ. ளூடúவுôÕ ளூpஓôல”¨கNஏருôடு (ளூpஓôலÜனÏ குலுûறுÙஅ) டீûஞ ஏôனÏலுÕசுôர ªடுடùவுÚஅ ளூன¡றுருஅ’ (31:13) குரஷ லுஸேதûசு டீஷன¡ஸôர.
ளூ±®டவுலுழ: ளூடÕpஓôல ©ர ருஎநுத (று­) ளூலுழடுளஇ èp: ×டுôÃ (32).
5976 عَنْ عَبْدِالرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي بَكْرَةَ عَنْ أَبِيهِ رَضِي اللَّه عَنْه قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وَسَلَّمَ أَلَا أُنَبِّئُكُمْ بِأَكْبَرِ الْكَبَائِرِ قُلْنَا بَلَى يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ الْإِشْرَاكُ بِاللَّهِ وَعُقُوقُ الْوَالِدَيْنِ وَكَانَ مُتَّكِئًا فَجَلَسَ فَقَالَ أَلَا وَقَوْلُ الزُّورِ وَشَهَادَةُ الزُّورِ أَلَا وَقَوْلُ الزُّورِ وَشَهَادَةُ الزُّورِ فَمَا زَالَ يَقُولُهَا حَتَّى قُلْتُ لَا يَسْكُتُ ழூ رواه البخاري ومسلم
(ஐÚØûஷ) ளூpஓôல®ர çசுழ (டூp) ளூலுழடுள ùவுÚஅவுôலுநடு°úஓúஏ ªடுடùவுÚஅ வுôலுநடுûஜ ளுôர னுநடுÞனÏ ளூ±®னடுhÓருô…? குரß êரß Øûஷ úடுரீôழடுள. ளுôநடுள யுஅ ளூpஓôல®ர çசுúறு! (ளூ±®Ùநடுள) குரß á±úஸôஅ. ளு© (டூp) ளூலுழடுள ளூpஓôலÜனÏ டீûஞ ûலுடவுÕஅஇ ùவுவúஷôûறுட ×iவுÓதÕலுÕஅ குரß ùNôp­®hÓ NôமெÕ ùடுôi¥Úமசு ளூலுழடுள குÝமÕ ளூருழமÕ ளூ±மÕ ùடுôளÞநடுள…! ùவுôn úவுÑலுÕஅஇ ùவுôn Nôh£ஏØஅ (ªடுடùவு¬ஏ வுôலுஅசுôர) ùவுôn úவுÑலுÕஅஇ ùவுôn Nôh£ஏØஅ (ªடுடùவு¬ஏ வுôலுஅசுôர) குரß á±ஸôழடுள. டீûசு ளூலுழடுள §Úஅவுத §Úஅவு ùNôp­ன ùடுôiúP டீÚமசுôழடுள. (டீûசுன டுiP) ளுôர ளூலுழடுள ¨ßத§னùடுôளஜன áPôசுô? குரúஷர.
ளூ±®டவுலுழ: ளூéவுனறுô (று­) èp: ×டுôÃ (5976)
3411 عَنْ عَبْدِ اللَّهِ ابْنِ مَسْعُودٍ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وَسَلَّمَ قَالَ الطِّيَرَةُ شِرْكٌ الطِّيَرَةُ شِرْكٌ ثَلَاثًا وَمَا مِنَّا إِلَّا وَلَكِنَّ اللَّهَ يُذْهِبُهُ بِالتَّوَكُّلِ ழூ رواه وابوداؤد و الترمذي وابن ماجة واحمد
ÕழகNÏஞஅ வுôழடவுÕ டீûஞûலுதசு­p னுளஜசுôÏஅ குரß êரß Øûஷ ளு© (டூp) ளூலுழடுள á±ஸôழடுள. ளுஅªp குலுÚனÏஅ ளூÕ புவவுPôரு­pûஓ. கு²àஅஇ ளூpஓôல (ளூலுர ÁÕ ளுôஅ ùடுôiÓளஜ) சுலுனÏûஓன ùடுôiÓ ளூûசுட úவுôன¡ ®Ó¡ஷôர.
ளூ±®டவுலுழ: டீடà ருஎநுத (று­)இ èp: ளூéசுôîதஇ §ழª¾இ டீடà ருô_ôஇ ளூலருத.
22523 عَنْ مَحْمُودِ بْنِ لَبِيدٍ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وَسَلَّمَ قَالَ إِنَّ أَخْوَفَ مَا أَخَافُ عَلَيْكُمُ الشِّرْكُ الْأَصْغَرُ قَالُوا وَمَا الشِّرْكُ الْأَصْغَرُ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ الرِّيَاءُ يَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِذَا جُزِيَ النَّاسُ بِأَعْمَالِهِمُ اذْهَبُوا إِلَى الَّذِينَ كُنْتُمْ تُرَاءُونَ فِي الدُّنْيَا فَانْظُرُوا هَلْ تَجِدُونَ عِنْدَهُمْ جَزَاءً ழூرواه احمد
னுநடு°Pஅ ளூ§டுருôடு ளுôர வுஏடவுÓலுÕ £±ஏ டீûஞ ûலுதசுûஓதசுôர…! குரß ளு© (டூp) ளூலுழடுள á±ஏúவுôÕஇ £±ஏ டீûஞ ûலுதசுp குரஷôp குரஸ? குரß ளு©தúசுôணுழடுள úடுரீஸழ. ளூசுவÏ ØடுஎÕ§ குரß ளூலுழடுள வு§ஓ°தசுôழடுள. ருßûரு ளுô°p ளூpஓôல ரு²சுழடுÞனÏ லுஞனடுநடு°ர ளூ¥டவுûP«p á­ லுணுநÏஅúவுôÕஇ (ளூÓதசுலுழ வுôழனடு úலுiÓஅ குரவுசுவடுôடு லுஞனடு லு¯வுôÓடுள ùNnசுலுழடுûஜட வுôழதÕ : ) டீஙÜஓடுத§p ஏôழ (¿நடுள ùNnவுவûஷட) வுôழனடு úலுiÓஅ குரß கு§ழவுôழ¾ழடுúஜô ளூலுழடு°Pஅ ùரேß ளூநÏ னுநடுÞனÏ á­ புÕஅ ¡ûPன¡ஷசுô குரß வுôÚநடுள…! குரß ளூpஓôல á±®Óலுôர.
ளூ±®டவுலுழ: ருலêத ©ர ஓÀத (று­)இ èp: ளூலருத
427 عَنْ عَائِشَةَ أُمِّ الْمُؤْمِنِينَ أَنَّ أُمَّ حَبِيبَةَ وَأُمَّ سَلَمَةَ ذَكَرَتَا كَنِيسَةً رَأَيْنَهَا بِالْحَبَشَةِ فِيهَا تَصَاوِيرُ فَذَكَرَتَا لِلنَّبِيِّ صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ إِنَّ أُولَئِكَ إِذَا كَانَ فِيهِمُ الرَّجُلُ الصَّالِحُ فَمَاتَ بَنَوْا عَلَى قَبْرِهِ مَسْجِدًا وَصَوَّرُوا فِيهِ تِلْكَ الصُّوَرَ فَأُولَئِكَ شِرَارُ الْخَلْقِ عِنْدَ اللَّهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ழூرواه البخاري
னுஅØ யÀவுô (று­)Ùஅஇ னுஅØ டூஓருô (று­)Ùஅ சுôநடுள ளூÀʲஏô®p டுiP னுÚலுநடுள டீPஅùவுவஷ úடுô«ûஓட வுவ± ளு© (டூp) ளூலுழடு°Pஅ ùசு¬®தசுஸழ. ளூடúவுôÕ ளு© (டூp)இ ளூலுழடு°p ளுpஓ ரு²சுழ ஐÚலுழ லுôசமÕ ருறு¦தÕ®ரீôp ளூலுறுÕ ளூPனடுதசுஓத§ர úருp லுஞனடுதசுஓதûசு ளூலுழடுள குÝட© ®Óலுôழடுள. ளூமசு ளுpஓலுழடு°ர னுÚலுநடுûஜÙஅ ளூ§p வு§மÕ®Óலுôழடுள. ருßûரு ளுô°p ளூpஓôல®ர மே¨§«p ளூலுழடுளசுôர வுûPட©ஸநடு°p ªடுÜஅ ùடுரீலுழடுஜôலுழ குரß á±ஸôழடுள.
ளூ±®டவுலுழ: யு«ஹô (று­)இ èp: ×டுôÃ (427)
1609 عَنْ أَبِي الْهَيَّاجِ الْأَسَدِيِّ قَالَ قَالَ لِي عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ أَلَّا أَبْعَثُكَ عَلَى مَا بَعَثَنِي عَلَيْهِ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وَسَلَّمَ أَنْ لَا تَدَعَ تِمْثَالًا إِلَّا طَمَسْتَهُ وَلَا قَبْرًا مُشْرِفًا إِلَّا سَوَّيْتَهُ و حَدَّثَنِيهِ أَبُو بَكْرِ بْنُ خَلَّادٍ الْبَاهِلِيُّ حَدَّثَنَا يَحْيَى وَهُوَ الْقَطَّانُ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ حَدَّثَنِي حَبِيبٌ بِهَذَا الْإِسْنَادِ وَقَالَ وَلَا صُورَةً إِلَّا طَمَسْتَهَا ழூرواه مسلم والترمذي والنسائي وابوداؤد واحمد
ளு© (டூp) ளூலுழடுள குரûஸ குமசுட வு¦னடுôடு ளூàட©ஸôழடுúஜô ளூமசுட வு¦னடுôடு னுரûஸ ளுôர ளூàடסúஷர. குமசுக £ûஓûஏÙஅ னுûPனடுôருp ®hÓ®Pôúசு…! னுஏறுருôஸ குமசு டுடûறுÙஅ Nருருôனடுôருp ®hÓ®Pôúசு…! குரß ளூÄ (று­) ளூலுழடுள á±ஸôழடுள.
ளூ±®டவுலுழ: ளூ×p யnஏôற ளூp ளூடூ¾இ èp: Øஎ­அஇ §ழª¾இ ளுடூஊஇ ளூéசுôîதஇ ளூலருத.
1961 عَنْ أُسَامَةَ بْنِ شَرِيكٍ قَالَ قَالَتِ الْأَعْرَابُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَلَا نَتَدَاوَى قَالَ نَعَمْ يَا عِبَادَ اللَّهِ تَدَاوَوْا فَإِنَّ اللَّهَ لَمْ يَضَعْ دَاءً إِلَّا وَضَعَ لَهُ شِفَاءً أَوْ قَالَ دَوَاءً إِلَّا دَاءً وَاحِدًا قَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ وَمَا هُوَ قَالَ الْهَرَمُ قَالَ أبو عِيسَى وَفِي الْبَاب عَنْ ابْنِ مَسْعُودٍ وَأَبِي هُرَيْرَةَ وَأَبِي خُزَامَةَ عَنْ أَبِيهِ وَابْنِ عَبَّاسٍ وَهَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ ழூرواه الترمذي وابوداود وابن ماجة
¡றுருலுô£டுள ளு© (டூp) ளூலுழடு°Pஅஇ ளுôநடுள ருÚதÕலுஅ ùNnஏஓôருô…? குரß úடுரீஸழ. ளூசுவÏ ளூலுழடுள யுஅ…! ளூpஓôல®ர ளூ¥ஏôழடுúஜ…! ருÚதÕலுஅ ùNnÙநடுள…!! புùஸ²p ளூpஓôல சுயுஓô குமசு ஐÚ úளுôனெÏஅ ¨லுôறுஞஅ டீpஓôருp ûலுனடு®pûஓஇ ஐúறுùஏôÚ úளுôûஏத சு®று…! ளூÕ குரஸ குரß ளு©தúசுôணுழடுள úடுரீúவுôÕஇ ØÕûரு குரß வு§ஓ°தசுôழடுள.
ளூ±®டவுலுழ: னுடூôரு§டà ஹÃன (று­)இ èp: §ழª¾இ ளூéசுôîதஇ டீடàருô_ô.
4084 عَنْ جَابِرٍ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وَسَلَّمَ أَنَّهُ قَالَ لِكُلِّ دَاءٍ دَوَاءٌ فَإِذَا أُصِيبَ دَوَاءُ الدَّاءِ بَرَأَ بِإِذْنِ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ ழூرواه مسلم
ஐஙùலுôÚ úளுôனெÏஅ ருÚமÕiÓ! ருÚமÕ úளுôûஏ ளூûPமசுôp ளூpஓôல®ர ளூàரு§úஏôÓ ளூÕ ¿ந¡®Ó¡ஷÕ குரß ளு© (டூp) ளூலுழடுள á±ஸôழடுள.
ளூ±®டவுலுழ: _ô©ழ (று­)இ èp: Øஎ­அ.
5678 عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِي اللَّه عَنْه عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وَسَلَّمَ قَالَ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ دَاءً إِلَّا أَنْزَلَ لَهُ شِفَاءً ழூرواه البخاري وابن ماجة
குமசுùலுôÚ úளுôûஏÙஅ ளூசுவϬஏ ¨லுôறுஞஅ டீர± ளூpஓôல புவவுÓதசு®pûஓ குரß ளு© (டூp) ளூலுழடுள á±ஸôழடுள.
ளூ±®டவுலுழ: ளூéயமூûறுறுô (று­)இ èp: ×டுôÃஇ டீடàருô_ô.
4137 عَنْ صَفِيَّةَ عَنْ بَعْضِ أَزْوَاجِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وَسَلَّمَ عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وَسَلَّمَ قَالَ مَنْ أَتَى عَرَّافًا فَسَأَلَهُ عَنْ شَيْءٍ لَمْ تُقْبَلْ لَهُ صَلَاةٌ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً ழூرواه مسلم واحمد
லுÚநடுôஓதûசுன டு¦தÕக ùNôpவுலு²Pஅ ஐÚலுர ùரேß குûசுஏôலுÕ úடுரீôpஇ ளூலுàûPஏ ளுôவவுÕ ளுôள ùசுôÝûடு புவßனùடுôளஜடவுPôÕ குரß ளு© (டூp) ளூலுழடுள á±ஏசுôடு ளூலுழடு°ர ருûஸ®டு°p ஐÚலுழ á±ஸôழ.
ளூ±®டவுலுழ: டூமு©nஏôஇ èp: Øஎ­அஇ ளூலருத.
3658 عَنْ أَبِي الطُّفَيْلِ قَالَ قُلْنَا لِعَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ أَخْبِرْنَا بِشَيْءٍ أَسَرَّهُ إِلَيْكَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وَسَلَّمَ فَقَالَ مَا أَسَرَّ إِلَيَّ شَيْئًا كَتَمَهُ النَّاسَ وَلَكِنِّي سَمِعْتُهُ يَقُولُ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ ذَبَحَ لِغَيْرِ اللَّهِ وَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ آوَى مُحْدِثًا وَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ لَعَنَ وَالِدَيْهِ وَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ غَيَّرَ الْمَنَارَ ழூرواه مسلم
ளு© (டூp) ளூலுழடுள னுநடுÞனÏ றுடு£ஏருôடு ளூ±®தசு ùNn§டுûஜ குநடுÞனÏ ளூ±®Ùநடுள குரß ளூÄ (று­) ளூலுழடு°Pஅ úடுரீúவுôÕஇ ளு© (டூp) ளூலுழடுள ருனடுÞனÏ ருûஷதÕ குமசு ஐரûஷÙஅ குஸனÏ றுடு£ஏருôடுக ùNôpஓ®pûஓ. கு²àஅஇ ஏôழ ளூpஓôல ளூpஓôசுலுÚனÏ ளூßதÕட வு­«Ó¡ஷôúறுô ளூலுûறு ளூpஓôல N©ன¡ஷôர. (ருôழனடுத§p) קஏ (டுÚதÕனடுள ளூpஓÕ ùNஏpவுôÓடு°p) ஐரûஷ குலுர úசுôவß®ன¡ஷôúஸô ளூலுûஸ ளூpஓôல N©ன¡ஷôர. ஏôழ ùவுவúஷôழடுûஜ Nôவுªரீôúஸô ளூலுûஸÙஅ ளூpஓôல N©ன¡ஷôர. குpûஓன டுpûஓ (டீPஅ) ருôவ±ஏலுûஸÙஅ ளூpஓôல N©ன¡ஷôர குரß ளு© (டூp) ளூலுழடுள áஷ ளுôர úடுh¥Úன¡úஷர.
ளூ±®டவுலுழ: ளூÄ (று­)இ èp: Øஎ­அ.
5750 عَنْ عَائِشَةَ رَضِي اللَّه عَنْهَا قَالَتْ كَانَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وَسَلَّمَ يُعَوِّذُ بَعْضَهُمْ يَمْسَحُهُ بِيَمِينِهِ أَذْهِبِ الْبَاسَ رَبَّ النَّاسِ وَاشْفِ أَنْتَ الشَّافِي لَا شِفَاءَ إِلَّا شِفَاؤُكَ شِفَاءً لَا يُغَادِرُ سَقَمًا فَذَكَرْتُهُ لِمَنْصُورٍ فَحَدَّثَنِي عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ مَسْرُوقٍ عَنْ عَائِشَةَ بِنَحْوِهِ ழூرواه البخاري ومسلم
ளு© (டூp) ளூலுழடுள (சுஅ Õûஞ®ஏôழ) ஐÚலுÚனடுôடு வுôÕடுôட×ன úடுô¬ சுஅ லுஓனûடுஏôp ளூலுûறுத சுP®னùடுôÓதÕஇ ளூத¶©p வுமுடூ றுடவுரஸôஎ லுஒமு© ளூரசுஒஹôமுÀ ஓô µமுவுôளூ டீpஓô µமுவுôனுடு µமுவுôளூர ஓôÙடுô§Ú டூடுருô குரß áßலுôழடுள. ùவுôÚள: ரு²சுழடு°ர டீறூNடுúஸ! Õரவுதûசு ¿னÏலுôஏôடுஇஇஇ! ¨லுôறுஞஅ ளூ°டவுôஏôடுஇஇஇ! ¿úஏ ¨லுôறுஞஅ ளூ°டவுலுர. னுர ¨லுôறுஞதûசுத சு®று úலுß ¨லுôறுஞஅ டீpûஓ. úளுôn £±Õஅ டீpஓôசுலுôß ÏஞடவுÓதÕலுôஏôடு…!
ளூ±®டவுலுழ: யு«ஹô (று­) èp: ×டுôÃ (5750)
2881 عن ثَابِت بْن الضَّحَّاكِ قَالَ نَذَرَ رَجُلٌ عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وَسَلَّمَ أَنْ يَنْحَرَ إِبِلًا بِبُوَانَةَ فَأَتَى النَّبِيَّ صلى الله عليه وَسَلَّمَ فَقَالَ إِنِّي نَذَرْتُ أَنْ أَنْحَرَ إِبِلًا بِبُوَانَةَ فَقَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وَسَلَّمَ هَلْ كَانَ فِيهَا وَثَنٌ مِنْ أَوْثَانِ الْجَاهِلِيَّةِ يُعْبَدُ قَالُوا لَا قَالَ هَلْ كَانَ فِيهَا عِيدٌ مِنْ أَعْيَادِهِمْ قَالُوا لَا قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وَسَلَّمَ أَوْفِ بِنَذْرِكَ فَإِنَّهُ لَا وَفَاءَ لِنَذْرٍ فِي مَعْصِيَةِ اللَّهِ وَلَا فِيمَا لَا يَمْلِكُ ابْنُ آدَمَ ழூرواه ابوداؤد وابن ماجة واحمد
ளு© (டூp) ளூலுழடு°ர டுôஓத§p ஐÚ ரு²சுழ ×லுôஸô குரàªPத§p ஐரீடுதûசு Ïழவுô² ùNnஏ úளுழகûN ùNn§Úமசுôழ. யுடுúலு ளூÕ வுவ± ளு© (டூp) ளூலுழடு°Pஅ ளுôர ×லுôஸô குரàªPத§p ஐரீடுதûசு ளூßதÕட வு­«P úளுழகûN ùNnÕளúஜர. (ளூûசு ¨ûஷúலுவஷஓôருô…?) குரß úடுரீôழ. ளூடúவுôÕ ளு© (டூp) ளூலுழடுள ளூ±ஏôûரு டுôஓதசுலுழடுள லுஞந¡ஏ £ûஓடு°p புசுôலுÕ ஐÚ £ûஓ ளூந¡Úன¡ஷசுô..? குரß úடுரீôழடுள. ளூசுவÏ ளு©தúசுôணுழடுள டீpûஓ குரஷôழடுள. ளூலுழடு°ர ®ணுôனடு°p குமசு ®ணுôலுôலுÕ ளூநÏ ùடுôiPôPட வுÓ¡ஷசுô? குரß úடுரீôழடுள. ளூசுவÏஅ ளு©தúசுôணுழடுள டீpûஓùஏரß á±ஸôழடுள. ளூடúவுôÕ ளு© (டூp) ளூலுழடுள னுரàûPஏ úளுழகûNûஏ ¿ ¨ûஷúலுவஷஓôஅ (குரß á±) ளூpஓôலÜனÏ ருôவஷருôஸ டுô¬ஏநடு°Ûஅஇ யுசுØûPஏ மேசு§னÏ னே§னÏ Á±ஏ டுô¬ஏநடு°p úளுழகûN ¨ûஷúலுவßசுp áPôÕ குரß á±ஸôழடுள.
ளூ±®டவுலுழ: டூô©த டீடà ஜலயôன(று­) èp: ளூéசுôîத
1330 عَنْ عَائِشَةَ رَضِي اللَّه عَنْهَا عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وَسَلَّمَ قَالَ فِي مَرَضِهِ الَّذِي مَاتَ فِيهِ لَعَنَ اللَّهُ الْيَهُودَ وَالنَّصَارَى اتَّخَذُوا قُبُورَ أَنْبِيَائِهِمْ مَسْجِدًا قَالَتْ وَلَوْلَا ذَلِكَ لَأَبْرَزُوا قَبْرَهُ غَيْرَ أَنِّي أَخْشَى أَنْ يُتَّخَذَ مَسْجِدًا ழூرواه البخاري ومسلم
ளு© (டூp) ளூலுழடு°ர ருறுஞதÕனÏன டுôறுஞருô«Úமசு úளுô«ரúவுôÕஇ (ருறுஞடவுÓனûடு«ரúவுôÕ) ëசுழடுûஜÙஅஇ ¡±தசுலுழடுûஜÙஅ ளூpஓôல N©டவுôஸôடு…! ளூலுழடுள சுநடுள ளு©ருôழடு°ர ருஞைûஷடுûஜ லுஞனடுஎசுஓநடுஜôடு யுன¡®ரீஸழ குரß á±ஸôழடுள.
டீமசு வுஏஅ ருhÓஅ டீpûஓஏô«ர ளு© (டூp) ளூலுழடு°ர டுடûறு §ஷமசு ùலு°«p ளு©தúசுôணுழடுள ûலுத§Úம§Úடவுôழடுள. கு²àஅ ளூÕÜஅ லுஞனடுஎசுஓருôடு யுனடுடவுhÓ®Óúருô குரß ளுôர ளூபÑ¡úஷர.
ளூ±®டவுலுழ: யு«ஹô (று­)இ èp: ×டுôÃ (1330)
19149 عن عِمْرَانَ بْنُ حُصَيْنٍ أَنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه وَسَلَّمَ أَبْصَرَ عَلَى عَضُدِ رَجُلٍ حَلْقَةً أُرَاهُ قَالَ مِنْ صُفْرٍ فَقَالَ وَيْحَكَ مَا هَذِهِ قَالَ مِنَ الْوَاهِنَةِ قَالَ أَمَا إِنَّهَا لَا تَزِيدُكَ إِلَّا وَهْنًا انْبِذْهَا عَنْكَ فَإِنَّكَ لَوْ مِتَّ وَهِيَ عَلَيْكَ مَا أَفْلَحْتَ أَبَدًا ழூرواه احمد
ளு© (டூp) ளூலுழடுள ஐÚ ரு²சு¬Pஅ ளூலுறுÕ ûடு«p ùNஅ©ஸôஓôஸ லுûஜஏஅ டீÚனடுன டுiPÕஅ ளுôNருôடெ úவுôடு! குரß (ùNpஓருôடுன) á±®hÓஇ டீÕ குரஸ குரß úடுரீôழடுள. ளூசுவடுலுழஇ லுô¶ஸô®ர டுôறுஞருôடு (லுô¶ஸô குரவுÕ டுÝத§pஇ ûடு«p னுiPôÏஅ ஐÚலுûடு úளுôn சூ யுiடுûஜ ருhÓஅ ϱடவுôடுத சுôனÏஅ úளுôn) ளூ¦மÕளúஜர குரß á±ஸôழ. ளூசுவடுலுழடுளஇ (¿ டீûசுன டுணுவ±®Ó…! புùஸ²p) ¨கNஏருôடு டீÕ னுஸனÏ வுஓÅஸதûசுத சு®று úலுùஷûசுÙஅ ளூ§டுடவுÓதசுôÕ. ளூÕ னுர²Pஅ டீÚனÏஅ ¨ûஓ«p ¿ டீஷமÕ®ரீôp ¿ ஐÚúவுôÕஅ ùலுவ±ஏûPஏ ருôரீôn! குரß á±ஸôழடுள.
ளூ±®டவுலுழ: டீஅறுôர ©ர யமூûடூர (று­)இ èp: ளூலருத.
3445 عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ سَمِعَ عُمَرَ رَضِي اللَّه عَنْه يَقُولُ عَلَى الْمِنْبَرِ سَمِعْتُ النَّبِيَّ صلى الله عليه وَسَلَّمَ يَقُولُ لَا تُطْرُونِي كَمَا أَطْرَتِ النَّصَارَى ابْنَ مَرْيَمَ فَإِنَّمَا أَنَا عَبْدُهُ فَقُولُوا عَبْدُ اللَّهِ وَرَسُولُهُ ழூرواه البخاري
ருழஏØûPஏ ருடுûஸ (ஊடூô ளூûஓ¶எடூஓôஅ ளூலுழடுûஜ) ¡±தசுலுழடுள லுறுஅ× Á±ட ×டுசதûசுட úவுôரß குரûஸ ¿நடுள லுறுஅ× Á±ட ×டுணுô¾ழடுள…! ¨கNஏருôடு ளுôர ளூலு²ர ளூ¥ûருஏôடு டீÚன¡úஷர. குஸúலுஇ (குரûஸ) ளூpஓôல®ர ளூ¥ஏôர குரßஅ ளூலுர çசுழ குரßஅ áßநடுள…! குரß ளு© (டூp) ளூலுழடுள á±ஸôழடுள.
ளூ±®டவுலுழ: னுருழ (று­)இ èp: ×டுôÃ (3445)
4920 عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِي اللَّه عَنْهمَا صَارَتِ الْأَوْثَانُ الَّتِي كَانَتْ فِي قَوْمِ نُوحٍ فِي الْعَرَبِ بَعْدُ أَمَّا وَدٌّ كَانَتْ لِكَلْبٍ بِدَوْمَةِ الْجَنْدَلِ وَأَمَّا سُوَاعٌ كَانَتْ لِهُذَيْلٍ وَأَمَّا يَغُوثُ فَكَانَتْ لِمُرَادٍ ثُمَّ لِبَنِي غُطَيْفٍ بِالْجَوْفِ عِنْدَ سَبَإٍ وَأَمَّا يَعُوقُ فَكَانَتْ لِهَمْدَانَ وَأَمَّا نَسْرٌ فَكَانَتْ لِحِمْيَرَ لِآلِ ذِي الْكَلَاعِ أَسْمَاءُ رِجَالٍ صَالِحِينَ مِنْ قَوْمِ نُوحٍ فَلَمَّا هَلَكُوا أَوْحَى الشَّيْطَانُ إِلَى قَوْمِهِمْ أَنِ انْصِبُوا إِلَى مَجَالِسِهِمِ الَّتِي كَانُوا يَجْلِسُونَ أَنْصَابًا وَسَمُّوهَا بِأَسْمَائِهِمْ فَفَعَلُوا فَلَمْ تُعْبَدْ حَتَّى إِذَا هَلَكَ أُولَئِكَ وَتَنَسَّخَ الْعِلْمُ عُبِدَتْ ழூرواه البخاري
டீûஷதçசுழ èல (ளூûஓ) ளூலுழடு°ர (டுôஓதÕ) ருனடு°ûPúஏ (லுஞநடுடவுhÓன ùடுôiÓ) டீÚமசு £ûஓடுள ©ர× ளூறு×டு°ûPúஏ டீÚமசுஸ. லுதÕ குரவுÕ çருதÕp _ரசுp குரàªPத§­Úமசு டுp× Ïஓதசுô¬ர £ûஓஏôÏஅ. Ñலுôனு குரவுÕ வுòயமூûசுp Ïஓதசுô¬ர £ûஓஏôÏஅ. ஏáஎ குரவுÕ வுòØறுôத Ïஓதசுô¬ர £ûஓஏôடு டீÚமசுÕ. ©ரஸழ டூவுனு NØசுôஏதÕனÏ ளூÚ¡p (ஏரு²Ûளஜ) _ஙமுட குரàªPத§p லு£தÕலுமசு வுòÏûசுமுட ÏஓதசுôÚனÏக ùNôமசுருôஸÕ. ஏநுன குரவுÕ வுòயஅசுôர Ïஓதசுô¬ர £ûஓஏôÏஅ. ளுஎழ குரவுÕ (ஏரு²ர வுணுநÏ¥«ஸறுôஸ) ¶அஏழ ருனடு°ர £ûஓஏôÏஅ. டீலுழடுள Õp¡ஓôஓô குரவுலுÚûPஏ மேசு§«ஸறுôலுழ. (ùசுnலுக £ûஓடுஜôடுன டுவ©னடுடவுரீ) டீûலு (ர்மÕஅ) èல (ளூûஓ) ளூலுழடு°ர டுôஓத§p லுôசமசு ர்மÕ ளுpஓ ரு²சுழடு°ர ùவுஏழடுúஜஏôÏஅ. ©ரஸழ டீலுழடுள ருறுஞருûPமசுùவுôÝÕ டீலுழடுÞûPஏ ருனடு°ர ருஸ§p ûஹதசுôர ளூ(மசு ளுpஓ)லுழடுள ளூருழமÕலுமசு ளூûலுடு°p £ûஓடுûஜ ¨ßÜநடுள…! (ளூலுழடு°ர ¨ûஸலுôடு) ளூலுவßனÏ ளூலுழடு°ர ùவுஏழடுûஜúஏ ãhÓநடுள…! குரß குஞைக ùNnசுôர. (ளூசுரவு¥úஏ) ளூலுழடுÞஅ ùNnசுஸழ. ளூடúவுôÕ ளூமசு £ûஓடுள லுஞநடுடவுP®pûஓ. யுஸôpஇ (சுநடுள ùவு¬ஏலுழடுûஜ ¨ûஸÜáழலுசுவடுôடு £ûஓ ¨ß®ஏ) ளூமசு ருனடுÞஅ டீஷமÕ (ளூமசு £ûஓடுள ¨ßலுடவுரீசுவடுôஸ டுôறுஞஅ ϱதசு) ளூ±Üஅ ருந¡®ரீúவுôÕஇ ளூக£ûஓடுள லுஞநடுடவுPத ùசுôPந¡ஸ.
ளூ±®டவுலுழ: டீடà ளூடவுôஎ (று­)இ èp: ×டுôÃ (4920)
1601 عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِي اللَّهم عَنْهممَا قَالَ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وَسَلَّمَ لَمَّا قَدِمَ أَبَى أَنْ يَدْخُلَ الْبَيْتَ وَفِيهِ الْآلِهَةُ فَأَمَرَ بِهَا فَأُخْرِجَتْ فَأَخْرَجُوا صُورَةَ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ فِي أَيْدِيهِمَا الْأَزْلَامُ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وَسَلَّمَ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ أَمَا وَاللَّهِ لَقَدْ عَلِمُوا أَنَّهُمَا لَمْ يَسْتَقْسِمَا بِهَا قَطُّ فَدَخَلَ الْبَيْتَ فَكَبَّرَ فِي نَوَاحِيهِ وَلَمْ يُصَلِّ فِيهِ ழூرواه البخارى
ளு© (டூp) ளூலுழடுள (ருனடுôÜனÏ) லுமசுúவுôÕ டுளூவுô®p £ûஓடுள டீÚமசுசுôp னுளúஜ Öûணுஏ ருßதÕ ளூலுவûஷ ளூட×ஷடவுÓதÕருôß டுரீûஜ«ரீôழடுள. னுPúஸ ளூûலு ளூட×ஷடவுÓதசுடவுரீஸ. ளூக£ûஓடு°p (ϱ வுôழடவுசுவϬஏ) ளூஅ×டுûஜன ûடு«p சுôந¡ஏலுôß டீடஷôÍஅ (ளூûஓ)இ டீஎருôஊp (ளூûஓ) யு¡úஏô¬ர னுÚலுநடுள டீÚமசுஸ. ளூலுவûஷÙஅ ùலு°úஏவ±ஸôழடுள. டீûசுனடுiP ளு© (டூp) ளூலுழடுள ளூpஓôல டீ(ûசுக ùNnசு)லுழடுûஜ ளூ¯டவுôஸôடு…! ளூpஓôல®ர ÁÕ யுûஞஏôடு…! டீங®ÚலுÚஅ (டீÚ ளு©ருôழடுÞஅ) ளூஅ×டுள êஓருôடு ϱ வுôழடவுலுழடுஜôடு ஐÚúவுôÕஅ டீÚமசு§pûஓ குரவுûசு டீûசுக ùNnசுலுழடுள ளூ±மúசு ûலுத§Úன¡ரஷஸழ குரß á±®hÓ டுளூவுô®p Öûணுமசுôழடுள. ளூசுர துறுநடு°p (¨ரß) சுனÀழ á±ஸôழடுள. ளூ§p ùசுôணு®pûஓ.
ளூ±®டவுலுழ: டீடà ளூடவுôஎ (று­)இ èp: ×டுôÃ (1601)
وَمَا جَعَلْنَاهُمْ جَسَدًا لَا يَأْكُلُونَ الطَّعَامَ وَمَا كَانُوا خَالِدِينَ
அன்றியும் நாம் அவர்களுக்கு உணவு அருந்தாத உடலை அமைக்கவில்லை; மேலும், (பூமியில்) நிரந்தரமானவர்களாகவும் அவர்களிருக்கவில்லை. (21:8)
”அல்லது பேரீஷ;iஷ மரங்களும், திராட்iஷக் கொடிகளும் (நிரப்பி) உள்ள தோட்டம் ஒன்று உமக்கு இருக்க வேண்டும். அதன் நடுவே ஆறுகளை நீர் ஒலித்தோடஷ; nஷய்ய வேண்டும்.
”அல்லது நீர் எண்ணுவது போல் வானம் துண்டு துண்டாக இடிந்து எங்கள் மேல் விழஷ; nஷய்யும் வiர் அல்லது அல்லாஹ்வையும் மலக்குகளையும் (நமக்குமுன்) நேருக்கு நேராகக் கொண்டு வந்தாலன்றி.
”அல்லது ஒரு தங்கமாளிகை உமக்கு இருந்தாலன்றி (உம் மீது நம்பிக்கை கொள்ளோம்); அல்லது வானத்தின் மீது நீர் ஏறிஷ; nஷல்ல வேண்டும், (அங்கிருந்து) எங்களுக்காக நாங்கள் படிக்கக் கூடிய ஒரு (வேத) நூலை நீர் கொண்டு வந்து தரும் வரையில், நீர் (வானத்தில்) ஏறியதையும் நாங்கள் நம்ப மாட்டோம்” என்று கூறுகின்றனர். ”என் இறைவன் மிகத் தூயவன், நான் (இறைவனுழைடய) தூதனாகிய ஒரு மனிதனே தவிர வேறெதுவுமாக இருக்கின்றேனா?” என்று (நபியே! நீர் பதில்) கூறுவீராக. (17:91-93)
وَقَالُوا مَالِ هَذَا الرَّسُولِ يَأْكُلُ الطَّعَامَ وَيَمْشِي فِي الْأَسْوَاقِ لَوْلَا أُنزِلَ إِلَيْهِ مَلَكٌ فَيَكُونَ مَعَهُ نَذِيرًا
அவர்கள் கூறுகிறார்கள்; ”இந்த ரஸூலுக்கு என்ன? இவர் (மற்றவர்களைப் போலவே) உணவு உண்கிறார்; கடை வீதிகளில் நடக்கிறார். இவருடன் ஷேர்ந்து அஷ;ஷமூட்டி எஷ;ஷரிப்பதற்காக, ஒரு மலக்கு (வானவர்) அனுப்பப்படடிருக்க வேண்டாமா?”
”அல்லது இவருக்கு ஒரு புதையல் அளிக்கப்பட்டிருக்க வேண்டாமா? அல்லது அதிலிருந்து உண்பதற்கு (ஒரு பழத்)தோட்டம் உண்டாயிருக்க வேண்டாமா?” (என்றும் கூறுகின்றனர்;) அன்றியும், இந்த அநியாயக் காரர்கள்; (முஃமின்களை நோக்கி) ”சூனியம் nஷய்யப்பட்ட ஒரு மனிதரையேயன்றி, வேறெவரையும் நீங்கள் பின்பற்றவில்லை” என்றும் கூறுகிறார்கள். (25:7,8)
وَما أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ مِنْ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا إِنَّهُمْ لَيَأْكُلُونَ الطَّعَامَ وَيَمْشُونَ فِي الْأَسْوَاقِ وَجَعَلْنَا بَعْضَكُمْ لِبَعْضٍ فِتْنَةً أَتَصْبِرُونَ وَكَانَ رَبُّكَ بَصِيرًا
(நபியே!) இன்னும் உமக்கு முன்னர் நாம் அனுப்பிய தூதர்களெல்லாம் நிஷ;ஷயமாக உணவருந்துபவர்களாகவும், கடை வீதிகளில் நடமாடுபவர்களாகவும்தாம் இருந்தார்கள்; மேலும், நாம் உங்களில் ஷpலரை மற்றும் ஷpலருக்குஷ; ஷேhதனையாக்கி இருக்கிறோம் – ஆகவே நீங்கள் பொளுமையுடன் இருப்பீர்களா? உம்முடைய இறைவன் (யாவற்றையும்) உற்று நோக்கியவனாகவே இருக்கின்றான்.(25:20)